โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 137

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งว่าอุทธรณ์โจทก์เป็นปัญหาข้อเท็จจริงทั้งสิ้นต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวง พ.ศ. 2499มาตรา 22 ไม่รับอุทธรณ์

โจทก์ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง

ศาลอุทธรณ์ภาค 2 มีคำสั่งว่า คำร้องอุทธรณ์คำสั่งของโจทก์มิได้โต้แย้งคำสั่งของศาลชั้นต้นโดยชัดแจ้ง จึงเป็นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่ชอบ ให้ยกคำร้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าคำสั่งศาลอุทธรณ์เป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 198 ทวิ วรรคสี่จึงไม่รับฎีกา

โจทก์ยื่นคำร้องว่า การที่ศาลตัดพยานโจทก์เนื่องจากทนายโจทก์ไม่สามารถว่าความได้เพราะถูกสภาทนายความลงโทษ ทำให้โจทก์ไม่อาจนำข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายมาสู่ศาลได้ อันเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาที่ไม่ถูกต้อง ปัญหาดังกล่าวเป็นปัญหาข้อกฎหมายไม่ต้องห้ามฎีกา ขอให้มีคำสั่งรับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณา

ศาลฎีกามีคำสั่งว่า "ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ศาลชั้นต้นไม่รับอุทธรณ์อ้างว่าเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวง พ.ศ. 2499 มาตรา 22 โจทก์ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลอุทธรณ์ภาค 2 มีคำสั่งว่า คำร้องอุทธรณ์คำสั่งของโจทก์มิได้โต้แย้งคำสั่งของศาลชั้นต้นโดยชัดแจ้ง จึงเป็นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่ชอบ ให้ยกคำร้องดังนี้ ไม่ใช่คำสั่งยืนตามคำปฏิเสธของศาลชั้นต้นในเรื่องไม่รับอุทธรณ์ จึงไม่เป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 198 ทวิ วรรคสามโจทก์มีสิทธิฎีกาได้ ให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป"

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ