คดีนี้โจทก์ได้รับสัมปทานทำไฟฟ้าจากรัฐบาลแล้วให้จำเลยเช่าไป จำเลยทำผิดไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของกรมโยธาเทศบาลอันเป็นเงื่อนไขที่จำเลยรับปฏิบัติ โจทก์จึงฟ้องขอให้บังคับจำเลยส่งมอบโรงงานการไฟ้ฟ้า แลในวันเดียวกันนั้น โจทก์ได้ยื่นคำร้องขอให้ศาลสั่งตามฟ้องเพื่อจะได้แก้ไขข้อบกพร่องที่จำเลยทำผิดไว้ทันท่วงที โดยอาศัยวิธีการชั่วคราวตามประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ศาลชั้นต้นสั่งให้ยกคำร้อง โจทก์จึงยื่นคำร้องอีกฉะบับหนึ่ง ขอให้ศาลไต่สวนโดยปกติตามข้อบังคับว่าด้วยวิธีพิจารณาสามัญ

ศาลอุทธรณ์ตัดสินยืนตามศาลชั้นต้นให้ยกคำร้องโดยวินิจฉัยว่าคำร้องของโจทก์ฉะบับก่อนเป็นคำร้องมีคำขอตามหมวด ๑ และกล่าวพร้อมด้วยการขอให้พิจารณาโดยฉุกเฉินตามหมวด ๒ แลศาลชั้นต้นได้ไต่สวนตามลักษณวิธีพิจารณาในหมวด ๑ หมวด ๒ แลสั่งยกคำร้องเสียแล้ว โจทก์กลับยื่นคำร้องขอให้พิจารณาตามหมวด ๑ อีกด้วยข้อความอย่างเดียวกัน จึงร้องอีกไม่ได้

ศาลฎีกาเห็นว่าคำร้องของโจทก์ชั้นเดิมนั้น ขอให้ศาลไต่สวนโดยฉุกเฉิน อาศัยประมวลวิธีพิจารณาแพ่งหมวด ๑-๒ ที่อ้างหมวด ๑ ด้วยนั้นก็อ้างทำนอง ม.๒๖๖ ซึ่งโยงไปถึง ม.๒๕๔ ในหมวด ๑ การที่ศาลยกคำร้องเสียแล้วนั้น โจทก์อาจร้องขอใหม่ได้อีกตาม ม.๒๖๗ ตอน ๓ ได้การที่ศาลยกคำร้องในเหตุฉุกเฉินย่อมไม่ตัดสิทธิ ที่เสนอคำขอเช่นเดียวกันนั้นใหม่ตามข้อบังคับว่าด้วยวิธีพิจารณาสามัญ ศาลหาขอที่จะอ้างว่าได้ไต่สวนแล้วทั้ง ๒ วิธีไม่ จึงพิพากษากลับ ศาลอุทธรณ์ให้ศาลชั้นต้นรับคำร้องแล้ววินิจฉัยตามเหตุการณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา