เดิมโจทย์ฟ้องเรียกเงิน ๖๐๐๐ บาทจากจำเลย แลขอยึดทรัพย์ก่อนตัดสิน ศาลสั่งให้ยึด ผู้ร้องคัดค้านว่าทรัพย์ที่ยึดบางอย่างเปนของผู้ร้องศาลยังไม่ทันไต่สวน โจทย์จำเลยแลผู้ร้องทำหนังสือยอมต่อศาลว่า จำเลยจะเอาเงินมาวางศาล ๑๐๐๐ บาทภายใน ๔๕ วัน โจทย์จะยอมถอนการยึดฉะเพาะทรัพย์ของผู้ร้อง เมื่อพ้นกำหนด ๓ วัน จำเลยจึงนำเงินมาวางศาล โจทย์ไม่ยอมรับเงินแลไม่ถอนการยึด โดยอ้างว่าจำเลยผิดสัญญา

ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า จำเลยนำเงินมาวางศาลพ้นกำหนด ๓ วันเท่านั้น โจทย์ไม่ได้รับความเสียหายอย่างใด จึงให้ถอนการยึดทรัพย์ของผู้ร้อง

ฎีกาตัดสินว่า หนังสือยอมนั้นเปนสัญญาระหว่างคู่ความส่วนหนึ่ง ข้อที่ศาลจะสั่งให้ถอนการยึดฤาไม่นั้นเปนอีกเรื่องหนึ่งต่างหาก แล้วแต่จะไต่สวนได้ความจริงอย่างไร จึงให้ศาลจังหวัดไต่สวนเรื่องผู้ร้องขัดทรัพย์ต่อไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา