โจทย์ฟ้องหาว่าจำเลยเก็บกระบือตกได้ฤารับกระบือไว้โดยรู้สึกว่าได้มาจากการกระทำผิดกฎหมาย ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญามาตรา ๓๑๘-๓๒๑

ศาลพิศณุโลกแลศาลอุทธรณ์เห็นว่าฟ้องโจทย์เปน ๒ ง่ามคือความผิดฐานรับของโจรแลฐานเก็บของตกนั้นเปนปรปักษ์ลบล้างซึ่งกันแลกัน จึงตัดสินยกฟ้อง

ฎีกาตัดสินว่า การฟ้องคดีเปน ๒ ง่ามนั้นศาลเคยตัดสินยกฟ้องในคดีที่ ๗๕/๒๔๕๘ เพราะโจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานแจ้งความเท็จฤาเปนพยานเท็จ ซึ่งเปนข้อลบล้างกันอยู่ในตัว แลการฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานรับของโจรฤาเก็บของตกนั้น เปนเรื่องที่แยกกันเด็ดขาดไม่ได้ กล่าวคือ เรื่องรับของโจรเปนเรื่องรับทรัพย์ไว้โดยรู้สึกว่าได้มาจากการกระทำผิดกฎหมาย จะเปนรับทรัพย์ไว้จากผู้เก็บของตกได้ฤาโดยกระทำผิดอย่างอื่นก็ตาม การฟ้องเปน ๒ ฐานเช่นนี้ ก็ย่อมไม่เปนปรปักษ์ลบล้างกันแลทั้งไม่เคลือบคลุมซึ่งจะปิดโอกาศไม่ให้จำเลยหาทางต่อสู้ ส่วนฎีกาที่ ๒๓๐/๒๔๖๔ ซึ่งศาลล่างอ้างมา เปนเรื่องที่โจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานรับของโจรแต่ฐานเดียว ศาลฎีกามิได้วินิจฉัยว่า ฟ้องฐานรับของโจรรวมไปกับฟ้องฐานเก็บของตกนั้นไม่ได้

จึงพิพากษากลับ ให้ศาลล่างรับคดีนี้พิจารณาต่อไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา