โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกับพวกอีก 6 คนซึ่งหลบหนีไปมีมีดไม้ตะบองและปืนทำการปล้นทรัพย์ของนายอ่อน ขวัญโพก ฯลฯ ขอให้ลงโทษตาม มาตรา 301, 63, 72 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญา พ.ศ. 2477 (ฉบับที่ 4) มาตรา 7 ให้คืนหรือใช้ทรัพย์

จำเลยให้การปฏิเสธอ้างฐานที่อยู่ ส่วนข้อต้องโทษและพ้นโทษรับว่าเป็นความจริง

ศาลจังหวัดหล่มสักพิจารณาแล้วเชื่อว่าจำเลยทำผิดจริงพิพากษาให้ลงโทษตาม กฎหมายอาญามาตรา 301 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญา พ.ศ. 2477 (ฉบับที่ 4) มาตรา 7 จำคุก 20 ปีเพิ่มโทษตาม มาตรา 72 อีก 1 ใน 3 แต่จำเลยรับสารภาพลดตาม มาตรา 59 1 ใน 3 เท่าที่เพิ่มเป็นอันกลบลบกันไปเป็นจำคุก 20 ปี ให้คืนหรือใช้ราคาทรัพย์แก่ผู้เสียหายด้วย

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยปล้นจริงแต่เห็นว่าการกระทำของพวกจำเลยโดยใช้กระด้งครูดคอซึ่งกระทำชั่วครั้งเดียวพอนางหอบอกที่เก็บทรัพย์แล้วเอากระด้งออก ไม้ซี่กระด้งครูดคอนางหอเป็นบาดแผลถลอกเท่านั้นความผิดของจำเลยควรต้องตาม มาตรา 301 ตอนต้นซึ่งมีกำหนดโทษจำคุกอย่างสูง 15 ปี แม้จำเลยจะเป็นตัวการแต่เป็นเพียงผู้รับสิ่งของที่พื้นดิน จึงพิพากษาแก้ในข้อกำหนดโทษเป็นว่าให้ลงโทษจำคุก 12 ปีตามกฎหมายอาญา มาตรา 301 ตอนต้นและเมื่อหักกลบลบกันแล้วคงจำคุกจำเลย 12 ปีนอกนั้นให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกาว่าการใช้กระด้งตัดสรวมคอแล้วหมุนเพื่อให้บอกที่เก็บทรัพย์เป็นการทรมานให้ได้รับความลำบากอย่างสาหัสต้องตามกฎหมายอาญา มาตรา 301 วรรค 3

จำเลยฎีกาว่าข้อเท็จจริงยังฟังลงโทษจำเลยไม่ได้

ศาลฎีกาประชุมปรึกษาคดีนี้แล้วเชื่อว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายปล้นทรัพย์นี้และพยานฐานที่อยู่ของจำเลยไม่มีน้ำหนักจะหักล้างพยานโจทก์

ส่วนข้อที่จำเลยกับพวกใช้กระดุ้งตัดออกเป็นสี่แฉกสรวมแล้วหมุนรอบคอนางหอ ขวัญโทก จะเข้าลักษณะกระทำทรมานให้ได้รับความลำบากอย่างสาหัสตาม มาตรา 301 กฎหมายอาญา ที่ พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติม กฎหมายอาญา มาตรา 77 (ฉบับที่ 4) ได้แก้ไขหรือไม่นั้นศาลฎีกาเห็นว่าเป็นแต่การกระทำร้ายโดยวิธีผิดปกติหมุนกระด้งรอบขอเพียงแต่ทำให้คอเป็นแผลถลอกเท่านั้นไม่เข้าลักษณะกระทำทรมานให้ได้รับความลำบากอย่างสาหัสฎีกาโจทก์จำเลยฟังไม่ขึ้น ให้ยกพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา