โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้รับประกันชีวิตของนางเช็ง แซ่ฉั่วโดยสัญญาจะจ่ายเงินให้แก่โจทก์ผู้รับประโยชน์ ต่อมานางเช็งได้ถึงแก่กรรม โจทก์ได้ติดต่อขอรับเงินตามกรมธรรม์ แต่จำเลยปฏิเสธไม่ยอมให้ขอให้ศาลบังคับ

จำเลยให้การว่า นางเช็งป่วยด้วยโรคมะเร็งที่คอมา 1 ปีเศษก่อนเอาประกันชีวิตกับบริษัทจำเลย นางเช็งปกปิดความจริง กรมธรรม์ประกันชีวิตนางเช็งตกเป็นโมฆียะ บริษัทจำเลยได้บอกล้างและคืนเงินเบี้ยประกันแล้ว โจทก์จึงไม่มีสิทธิฟ้อง ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงินให้โจทก์

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาได้พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ตามที่จำเลยอ้างรายงานการตรวจรักษาของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ตามเอกสารหมาย ล.6 และ ล.7เพื่อแสดงถึงประวัติและอาการของนางเช็ง แซ่ฉั่ว ก่อนมารับการตรวจรักษาจากโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ว่า เมื่อ 1 ปีกว่า มีก้อนโตที่คอได้ไปรักษาหมอจีน 7-10 วันอาการไม่หาย ได้ไปรักษากับแพทย์สถานที่โรงพยาบาลเซนต์หลุยกว่าหนึ่งอาทิตย์ไม่หาย ไปรักษาที่ศิริราชโดยการฉายแสงประมาณ 3 เดือน อาการก็ไม่หาย น้ำหนักลด ทานอาหารได้น้อยลง 7 วันก่อนมาโรงพยาบาลหูไม่ได้ยินเวลาพูด 1 วันก่อนมาโรงพยาบาลเสียงแหบ ศาลฎีกาได้พิจารณาเอกสารดังกล่าวแล้ว เฉพาะข้อที่กล่าวถึงประวัติและอาการของนางเช็งนี้เป็นบันทึกข้อสรุปของนักศึกษาแพทย์ที่ได้จากการสอบถามตัวโจทก์ซึ่งเป็นสามีนางเช็งอีกที โดยผู้ทำเอกสารนั้นมิได้มาเบิกความรับรอง ถึงความถูกต้องและแท้จริง จึงรับฟังเป็นพยานไม่ได้

จำเลยนำสืบไม่ได้ว่านางเช็งรู้อยู่แล้วว่าตนเป็นโรคมะเร็งมาก่อน แล้วละเว้นเสียไม่เปิดเผยความจริงในเวลาทำสัญญาประกันชีวิตดังที่ต่อสู้ ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา