ได้ความว่าจำเลยทั้ง ๒ วิวาทกันในที่สาธารณสถานไม่มีบาดเจ็บทั้ง ๒ ฝ่าย

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยตาม กฎหมายอาญา ม. ๓๓๕(๖)

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม. ๓๓๘(๓)

ศาลฎีกาตัดสินว่า ม. ๓๓๘(๓) เป็นบทลงโทษการทำร้ายโดยไม่มีการวิวาทต่อสู้กันตามนัยฎีกาที่ ๙๗๒/๒๔๗๘ ที่ศาลล่างทั้ง ๒ ลงโทษจำเลยมานั้นชอบแล้วสำหรับนายย้อยจำเลยปรากฏว่าส่งสำเนาฎีกาให้ไม่ได้ แต่การวินิจฉัยข้อฏีกาเป็นเหตุในลักษณคดี จึงพิพากษายืนตามศาลล่างให้ยกฎีกาโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา