โจทก์ฟ้องจำเลยฐานฆ่าคนตายตาม ม.๒๔๙

จำเลยรับสารภาพแลแถลงถึงเหตุที่ฆ่าและว่าไม่ขอต่อสู้คดีสืบพะยาน ขอความกรุณาศาลลดหย่อนผ่อนโทษ

โจทก์นำปลัดอำเภอคนเดียวมาเบิกความว่าเป็นผู้ไปจับจำเลย แลสอบสวนเรื่องนี้ มีพะยานว่าจำเลยเป็นผู้ฆ่า จำเลยรับสารภาพชั้นสอบสวนโดยดี พะยานผู้รู้เห็นเหตุการณ์ก็ให้การไว้ และโจทก์ส่งคำพะยานชั้นสอบสวน แล้วโจทก์แถลงไม่ติดใจสืบพะยานต่อไป

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๔๙-๕๙ ให้จำคุก ๒๐ ปี

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคดีเข้าอยู่ในลักษณตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.๑๗๖ ศาลต้องฟังพะยานโจทก์จนกว่าจะพอใจว่าจำเลยได้ทำผิดจริงในคดีนี้เห็นว่าพะยานบุคคลแลพะยานเอกสารยังไม่พอใจศาลว่าจำเลยทำผิดจึงพิพากษายกฟ้องโจทก์

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีพอให้เห็นว่าคำรับสารภาพของจำเลยชั้นศาลเป็นความจริงแม้คดีมีโทษหนักเช่นนี้ควรพิจารณาโดยละเอียดเพื่อป้องกันในการที่จะลงโทษจำเลยผิดพลาดไปก็ดี แต่ตามทางพิจารณาในคดีนี้ ไม่พึงเห็นว่าจำเลยไม่ได้ผิดตามฟ้อง จึงลงโทษจำเลยได้ จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา