โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่เช่าซึ่งเป็นของวัด

จำเลยต่อสู้ จำเลยเช่าเพื่ออยู่อาศัย และโจทก์ฟ้องซ้ำ

ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่จำเลย

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า เป็นฟ้องซ้ำ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาปรึกษาคดีแล้ว คดีก่อนโจทก์ฟ้องอ้างว่าจำเลยเช่าที่ของวัดอยู่อาศัยและค้าขายจำเลยไม่ได้ทำหนังสือสัญญาเช่า จำเลยรับรองว่าเมื่อวัดต้องการที่ จำเลยจะออก ต่อมาวัดให้จำเลยทำหนังสือสัญญาเช่าแต่จำเลยไม่ทำ วัดจึงฟ้องให้จำเลยทำสัญญา ถ้าจำเลยไม่ยอมทำ ก็ขอให้ขับไล่จำเลยศาลพิพากษาให้ยกฟ้อง ต่อมาโจทก์ฟ้องคดีนี้

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีก่อนโจทก์มีคำขอให้ขับไล่จำเลย เมื่อมีมูลฐานอันใดที่จะอ้างได้ก็ชอบที่จะอ้างจนหมดสิ้นตั้งแต่ครั้งนั้น จะยับยั้งไว้บางส่วน แล้วตั้งรูปคดีใหม่อย่างที่ปรากฏในคดีนี้ เป็นฟ้องซ้ำ

จึงพิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา