โจทก์ฟ้องว่า จำเลยในฐานะผู้เก็บรักษาเงิน เบียดบังเงินที่เก็บรักษาจำนวน 10,715 บาทไป ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา147 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ. 2502 มาตรา 3 จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้อง จำคุก 5 ปี แต่มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุก 3 ปี 4 เดือน จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา มีสารสำคัญในปัญหาข้อกฎหมายว่า จำเลยไม่ใช่เจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่ ซื้อ ทำ จัดการหรือรักษาทรัพย์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 147 ที่แก้ไขแล้ว ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในเมื่อจำเลยได้รับแต่งตั้งให้ทำหน้าที่สมุหบัญชี มีหน้าที่เก็บรักษาเงินของโรงเรียน แม้จะมีกรรมการเก็บรักษาเงินด้วย จำเลยก็หาพ้นจากหน้าที่รักษาเงิน ในฐานะสมุหบัญชีของโรงเรียนไม่ การเก็บรักษาเงินของจำเลยและของกรรมการเก็บรักษาเงิน เป็นการเก็บรักษาต่างเวลาต่างหน้าที่กัน เมื่อจำเลยรับเงินมา จำเลยก็ต้องเก็บรักษาเงินนั้นไว้ตามหน้าที่ จนกว่าจะส่งมอบให้ผู้อื่นตามระเบียบ และกรรมการรักษาเงินก็มีหน้าที่รักษาเงินเมื่อได้รับมอบเงินนั้น ๆ ไว้แล้วตามระเบียบ พิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา