โจทก์ฟ้องว่าเมื่อระหว่างวันที่ 21 พฤษภาคม ถึง 4 มิถุนายน2497 จำเลยได้บังอาจปลูกเรือนกีดกั้นคร่อมและรุกล้ำลำกระโดงสาธารณะอันเป็นทางหลวงสำหรับสาธารณชนร่วมกันใช้ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 336(1), (2)

จำเลยให้การปฏิเสธว่าลำกระโดงไม่ใช่ทางน้ำสาธารณะและว่าเรือนที่โจทก์กล่าวในฟ้องนั้นปลูกสร้างมาก่อนจำเลยรับมรดก

ศาลชั้นต้นงดสืบพยานแล้ววินิจฉัยว่าโจทก์ฟ้องระบุวันกระทำผิดภายหลังวันฟ้องไม่อาจทราบได้ว่าความผิดพลาดของโจทก์นี้ที่ถูกคือปีใด อันศาลอาจยกอายุความขึ้นวินิจฉัยได้ ข้อกล่าวหาของโจทก์เป็นไปไม่ได้ จำเลยไม่ได้กระทำผิดดังฟ้อง พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ฟ้องเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2497 กล่าวหาว่าจำเลยกระทำผิดซึ่งเป็นเวลาภายหลังวันฟ้อง การฟ้องนั้นโจทก์จะต้องฟ้องสำหรับความผิดที่เกิดก่อนวันฟ้อง จะฟ้องล่วงหน้าว่าจำเลยกระทำผิดอันเป็นเรื่องไม่แน่นอนนั้นเป็นฟ้องที่ไม่ชอบที่ศาลจะรับประทับฟ้องไว้พิจารณา แม้จำเลยจะมิได้ยกข้อนี้ขึ้นต่อสู้ศาลก็ยกขึ้นวินิจฉัยได้ จึงพิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา