โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืนพ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80, 371, 91

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษากลับ จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80, 288 พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ มาตรา 7,8 ทวิ วรรคแรก, 72 วรรคสาม, 72 ทวิ วรรคสอง ฐานพยายามฆ่าจำคุก 12 ปี ฐานมีอาวุธปืน จำคุก 1 ปี และฐานพาอาวุธปืน จำคุก 1 ปีรวมจำคุก 14 ปี ลดโทษให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78คงจำคุก 9 ปี 4 เดือน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยใช้อาวุธปืนลูกซองสั้นยิงผู้เสียหาย1 นัด ขณะนั้นจำเลยอยู่ห่างผู้เสียหายประมาณ 1 เมตร เขม่าดินปืนไปกระทบที่คางกับคอของผู้เสียหายเกิดบาดแผลมีเลือดซึมเล็กน้อย รักษาบาดแผลดังกล่าวประมาณ 7 วันหาย เกี่ยวกับอาวุธปืนของกลางที่จำเลยใช้ยิงผู้เสียหายนั้นได้ความตามที่ร้อยตำรวจเอกเสมาเบิกความว่าได้ทำบันทึกการตรวจสถานที่เกิดเหตุ เอกสารหมาย จ.6 ไว้ ซึ่งเอกสารดังกล่าวระบุว่ากระสุนปืนที่ใช้ยิงเป็นกระสุนปืนที่มีดินปืนแต่ไม่มีเม็ดกระสุนปืนบรรจุไว้ด้วย เมื่อพิจารณาประกอบกับขณะเกิดเหตุจำเลยอยู่ห่างผู้เสียหายประมาณ 1 เมตร มีเพียงแต่เขม่าดินปืนไปกระทบที่คางกับคอของผู้เสียหายเกิดบาดแผลมีเลือดซึมเล็กน้อยเท่านั้น โดยรักษาบาดแผลเพียง 7 วันก็หาย จึงเชื่อว่ากระสุนปืนที่จำเลยใช้ยิงเป็นกระสุนปืนที่ไม่มีเม็ดกระสุนปืนบรรจุไว้ด้วย ย่อมแสดงว่ากระสุนปืนดังกล่าวไม่อาจทำให้ผู้เสียหายถึงแก่ความตายได้การกระทำของจำเลยดังวินิจฉัยจึงไม่สามารถจะบรรลุผลได้อย่างแน่แท้เพราะเหตุปัจจัยซึ่งใช้ในการกระทำจำเลยจึงมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 81 วรรคแรก

พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 81 วรรคแรก จำคุก 7 ปี รวมกับโทษจำคุกในความผิดฐานอื่นอีก 2 ปี รวมเป็นจำคุก 9 ปี ลดโทษให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 6 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 2

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา