คดีสืบเนื่องมาจากศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งให้ฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้และตั้งบริษัทสินบัวหลวงคอนซัลแตนซี่ จำกัด เป็นผู้ทำแผน ต่อมาศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งเห็นชอบด้วยแผน โดยมีบริษัทสินบัวหลวงคอนซัลแตนซี่ จำกัด เป็นผู้บริหารแผน ต่อมาศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งยกเลิกการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 90/70 เนื่องจากการฟื้นฟูกิจการได้ดำเนินการเป็นผลสำเร็จตามแผน

ลูกหนี้ยื่นคำร้องว่า ศาลล้มละลายกลางออกคำบังคับให้นายจำปี ผู้ถูกทวงหนี้รายที่ 30 ชำระหนี้ในมูลหนี้ตามสัญญาขายลดตั๋วเงินค้างชำระจำนวน 775,328.90 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 15 ต่อปี ของต้นเงิน 500,000 บาท นับแต่วันที่ 16 ตุลาคม 2544 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จต่อผู้บริหารแผน ภายใน 14 วัน นับแต่วันได้รับคำบังคับและเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ได้จัดส่งคำบังคับให้แก่ผู้ถูกทวงหนี้รายที่ 30 ด้วยวิธีปิดหมาย แต่ผู้ถูกทวงหนี้รายที่ 30 ไม่ปฏิบัติตาม ขอให้ออกหมายบังคับคดีเพื่อยึดหรืออายัดทรัพย์สินของผู้ถูกทวงหนี้รายที่ 30 ออกขายทอดตลาดนำเงินมาชำระหนี้ต่อไป

ศาลล้มละลายกลางวินิจฉัยว่า บุคคลที่จะมีคำขอให้ศาลออกหมายบังคับคดีตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 90/39 วรรคหก คือ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เท่านั้น ลูกหนี้จึงไม่มีสิทธิยื่นคำขอ ให้ยกคำร้อง ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นนี้ให้เป็นพับ

ลูกหนี้อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีล้มละลายวินิจฉัยว่า ที่ลูกหนี้อุทธรณ์ว่า คำสั่งศาลล้มละลายกลางที่ให้ยกเลิกการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ไม่กระทบถึงการใดที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ได้กระทำไปก่อนแล้ว ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 90/76 คำบังคับที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ขอออกไว้ตามความในมาตรา 90/39 วรรคห้า จึงชอบด้วยกฎหมาย ลูกหนี้ย่อมดำเนินการบังคับคดีแก่ผู้ถูกทวงหนี้รายที่ 30 ต่อไปได้นั้น เห็นว่า ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 90/39 วรรคหนึ่ง วรรคสอง วรรคห้า และวรรคหก บัญญัติให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เป็นผู้ดำเนินการทวงหนี้ ขอออกคำบังคับและขอออกหมายบังคับคดีต่อศาล เพื่อบังคับตามสิทธิเรียกร้องที่เกิดขึ้นก่อนศาลมีคำสั่งให้ฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ตามที่ผู้ทำแผนหรือผู้บริหารแผนแจ้ง อันเป็นอำนาจและหน้าที่โดยเฉพาะของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ที่จะต้องดำเนินการ แม้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จะขอให้ศาลออกคำบังคับและส่งคำบังคับเพื่อบังคับคดีแก่ผู้ถูกทวงหนี้รายที่ 30 ไว้แล้วโดยชอบก็ตาม แต่ลูกหนี้ก็ไม่มีสิทธิขอให้ศาลออกหมายบังคับคดีตามมาตรา 90/39 วรรคหก ได้ ที่ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งยกคำร้องของลูกหนี้จึงชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย อุทธรณ์ของลูกหนี้ฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นนี้ให้เป็นพับ

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา ลฟ.640/2554

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา