ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือและฐานยักยอกรวม ๔ กะทงจำคุกกะทงละ ๓ ปี รวม ๑๒ ปี ลดโทษกึ่งหนึ่งคงเหลือ ๖ ปี

โจทก์จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาตัดสินฎีกาจำเลยก่อนว่าที่ว่าการปลอมใบสั่งและใบสำคัญนั้นศาลไม่ควรลดโทษจำเลยเรียงกะทงนั้น เห็นว่าฟ้องโจทก์ได้กล่าวว่าจำเลยกระทำผิดต่างกรรมต่างวาระกัน ศาลจะลงโทษเรียงกะทงก็ได้ ที่เถียงว่าจะลงโทษตาม ม.๒๒๔ ไม่ได้เพราะโจทก์ไม่ได้อ้างในฟ้องนั้นเห็นว่าโจทก์ได้พรรณามาในฟ้องและสืบสม แม้จะอ้างบทมาตราผิดก็ลงโทษได้ตามม.๑๙๒ วรรค ๔ แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา ฎีกาของโจทก์ที่ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๒+ นั้นเห็นว่า ใบสั่งและใบสำคัญไม่ได้อยู่ในหน้าที่ของจำเลยเป็นผู้ทำตามตำแหน่งจึงไม่เข้ามาตรานั้น ส่วนที่ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๒๗ นั้นเมื่อปรากฎว่าใบสั่ง ใบสำคัญ จำเลยทำปลอมขึ้นเองจึงไม่ใช่หนังสือที่ผู้อื่นเขาปลอมตามนัยแห่ง ม.๒๒๗ นั้น พิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์จำเลยเสีย ยืนตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา