จ่านายสิบตำรวจแผน ธรรมวิหารที่ ๓

โจทก์ได้รับอนุญาตให้เล่นไพ่จากเจ้าพนักงานแต่ใบอนุญาตทำขึ้นเป็นพิเศษผิดแบบธรรมดา จำเลยที่ ๑ ออกตรวจเหตุการณ์พร้อมด้วยตำรวจอื่นพบโจทก์เล่นไพ่จึงขอดูใบอนุญาตเห็นไม่ถูกแบบจึงจับโจทก์มาสอบถามปากคำแล้วให้ประกันตัวเองไป โจทก์จึงฟ้องจำเลยหาว่าทำให้เสื่อมเสียอิสรภาพ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยเข้าใจข้อเท็จจริงผิดคิดว่าโจทก์ทำผิดกฎหมายโดยมีเหตุผลเพียงพอ เพราะทางอำเภอก็บอกมาโดยทางราชการว่า ไม่ได้อนุญาตให้ใครเล่นไพ่ได้ในวันนั้นการจับโจทก์เช่นนี้ไม่เป็นการฝ่าฝืน ม.๗๘ แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญาอย่างไร ส่วนจำเลยที่ ๓ นั้นได้กระทำการไปตามคำสั่งผู้บังคับบัญชาย่อมเป็นข้อแก้ตัวได้ตามกฎหมาย พิพากษายืนตามให้ยกฎีกาโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา