ปรึกษาทนายความได้ตลอด 24 ชั่วโมง
คำปรึกษามากกว่า
10,000+
ทนายความตัวจริง
500+
จำเลยได้อุทิศที่ดินให้เป็นสมบัติของธรณีสงฆ์วัดชมภูพนและวัดได้ใช้สิทธิครอบครองตั้งแต่นั้นมาเกินกว่า ๑๐ ปี แต่ยังมิได้จัดการโอนโฉนดแก้ทะเบียน บัดนี้จำเลยขัดขวางโจทก์จึงขอให้ศาลแสดงว่าที่พิพาทเป็นที่ธรณีสงฆ์และให้ขับไล่จำเลย
ศาลชั้นต้นเห็นว่าวัดจะอ้างสิทธิครอบครองเกินกว่า ๑๐ ปีมาใช้อย่างบุคคลธรรมดาไม่ได้ เพราะวัดเป็นนิติบุคคล จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาตัดสินว่าวัดเป็นนิติบุคคลตามประมวลแพ่ง ฯ ม.๗๒ และนิติบุคคลย่อมมีสิทธิเสมือนบุคคลธรรมดาตาม ม.๗๐ ทั้งวัดก็ถือกรรมสิทธิที่ดินได้ตามนัยแห่ง พ.ร.บ. ปกครองคณะสงฆ์ห ม.๖ วัดจึงอาจได้ที่ดินตามประมวลแพ่ง ฯ ม.๑๓๘๒ แล
ะตามนัยฎีกาที่ ๖๐๓/๒๔๗๔ ที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าที่พิพาทเป็นที่ธรณีสงฆ์ไม่ให้จำเลยขัดขวางนั้นชอบแล้ว ยืนตาม
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา
แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
