จำเลยเป็นครูใหญ่โรงเรียนประชาบาลมีหน้าที่ออกใบสุทธิให้แก่นักเรียน จำเลยได้ออกใบสุทธิให้แก่ ข.แสดงว่า ข.สอบไล่ได้ชั้นประถม ๓ ความจริง ข.สอบไล่ชั้นประถม ๒ ได้เท่านั้น โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือ

ศาลฎีกาตัดสินว่าการที่จำเลยทำใบสุทธินี้ขึ้นเป็นแต่เพียงกล่าวเท็จ โดยใบสุทธินั้นจำเลยออกให้ตามหน้าที่จำเลย คดีไม่เข้าลักษณปลอมตาม ม.๒๒๒,๒๒๓ เว้นไว้แต่จำเลยจะเป็นเจ้าพนักงานมีตำแหน่งหน้าที่การกระทำของจำเลยจึงจะเป็นผิดตาม ม.๒๓๐ ซึ่งเห็นว่าครูใหญ่โรงเรียนประชาบาลไม่เป็นพนักงานผู้มีตำแหน่งหน้าที่อย่างไรตาม พ.ร.บ.ประถมศึกษา ม.๔,๓๖ ส่วนคำพิพากษา ๘๕๗-๘๕๘,๘๕๙/๒๔๗๖ ที่ศาลอุทธรณ์อ้างถึงมานั้นได้วินิจฉัยก่อน พ.ร.บ.ประถมศึกษา ๒๔๗๘ จะนำมาเป็นบันทัดฐานในคดีนี้หาได้ไม่ จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา