คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1417/2522
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ม. 2 (4)
จำเลยเข้าทำการค้าในแผงลอยที่โจทก์เช่ามาแต่เป็นเวลาหลังจากที่โจทก์คืนแผงลอยที่เช่าแก่ผู้ให้เช่าแล้วโจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหายไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยฐานบุกรุก
โจทก์เช่าแผงลอยจากบริษัท สัญญาเช่าสิ้นสุดแล้ว โจทก์ยังทำการค้าอยู่และกำลังขอเช่าต่อ จำเลยเข้าทำการค้าในแผงลอยโดยบิดาจำเลยเช่าจากบริษัท ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 365(2)(3) ปรับ 1,500 บาทจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "พยานหลักฐานของฝ่ายจำเลยดังกล่าวแสดงว่าจำเลยได้เข้าทำการค้าในแผงพิพาทตั้งแต่วันที่ 26 มิถุนายน 2519 แล้วโจทก์เพิ่งแจ้งความเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม 2519 กล่าวหาว่าจำเลยกระทำผิดระหว่างคืนวันที่ 1 ต่อเนื่องกับวันที่ 2 กรกฎาคม 2519 กรณีจึงมีเหตุผลให้เชื่อได้ว่าในช่วงเวลาระหว่างวันที่ 26 มิถุนายน 2519 จนถึงวันที่โจทก์แจ้งความ โจทก์ไม่ได้ครอบครองแผงพิพาทเพราะถ้าโจทก์เป็นผู้ครอบครองทำการค้าอยู่ดังที่อ้าง โจทก์ย่อมทราบว่าจำเลยเข้าทำการค้าในแผงพิพาทตั้งแต่วันที่ 26 มิถุนายน2519 และโจทก์คงแจ้งความกล่าวหาจำเลยแต่แรกแล้ว การที่ห้างหุ้นส่วนจำกัด เศรษฐสัมพันธ์โยธาผู้ให้เช่ามอบอำนาจให้นายปิยะเข้าแจ้งความร้องทุกข์กล่าวหาจำเลยโดยอ้างว่าโจทก์ซึ่งเป็นผู้เช่าส่งมอบแผงพิพาทคืนตั้งแต่วันที่ 25 มิถุนายน 2519 จึงมีเหตุผลรับฟังได้ จำเลยเข้าทำการค้าในแผงพิพาทหลังจากโจทก์ส่งมอบแผงพิพาทคืนผู้ให้เช่าแล้ว โจทก์จึงไม่ใช่ผู้เสียหาย ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลย ไม่จำต้องวินิจฉัยปัญหาตามฎีกาจำเลยข้ออื่นอีก"
พิพากษาแก้ ให้ยกฟ้องตามศาลชั้นต้น
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา nan
แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา
ชื่อคู่ความ โจทก์ - นายสันติ สันติพัฒนาชัย จำเลย - นางสาวสายจิน ขวากสันทติ
ชื่อองค์คณะ ประสม ศรีเจริญ ประเสริฐ วราภรณ์ ยง โรจนสุพจน์
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ที่ตัดสิน nan
