ผู้ร้องทั้งสองสำนวนร้องว่าเจ้าพนักงานตำรวจได้จับผู้ร้องในข้อหาว่ามีการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์และความผิดต่อความมั่นคงของรัฐแล้วควบคุมตัวผู้ร้องไว้ตามประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ ๑๒ ทั้ง ๆ ที่การสอบสวนเสร็จสิ้นแล้ว จึงเป็นการควบคุมผู้ร้องไว้ขัดต่อประกาศคณะปฏิบัติ ฉบับที่ ๑๒ และ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๘๗ ด้วย คือ ควบคุมไว้เกินกว่าจำเป็นตามพฤติการณ์แห่งคดี

ศาลชั้นต้นไต่สวนพยานของเจ้าพนักงานตำรวจผู้ควบคุมตัวไว้เสร็จสิ้นแล้ว ยังมิทันลงมือไต่สวนพยานของผู้ร้องได้มีพระราชบัญญัติการควบคุมตัวผู้ต้องหา ว่ากระทำความผิดต่อกฎหมายว่าด้วยป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ พ.ศ.๒๕๐๕ ศาลชั้นต้นจึงสั่งงดไต่สวนไว้เพียงนั้น และมีคำสั่งให้ยกคำร้องของผู้ร้องทั้งสองสำนวน

ผู้ร้องทั้งสองสำนวนอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องทั้งสองสำนวนฎีกา

ศาลฎีกาพิจารณาพระราชบัญญัติการควบคุมผู้ต้องหาว่ากระทำความผิดต่อกฎหมายว่าด้วยป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ พ.ศ.๒๕๐๕ แล้ว เห็นว่า ได้มีคำพิพากษาฎีกาที่ ๗๗๑-๗๗๒/๒๕๐๖ วินิจฉัยไว้แล้วว่า พระราชบัญญัตินี้ไม่ใช่กฎหมายสารบัญญัติที่บัญญัติย้อนหลังให้ลงโทษบุคคลในทางอาญา และไม่ใช่เป็นการบัญญัติจัดตั้งศาลขึ้นใหม่ เป็นแต่เพียงวางวิธีการร้องขอให้ผู้ต้องหาว่ากระทำความผิดต่อกฎหมายว่าด้วยป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ ปฏิบัติเพื่อความสงบเรียบร้อยของบ้านเมืองเท่านั้น จึงหาขัดต่อธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พ.ศ.๒๕๐๒ มาตรา ๒+ไม่ และไม่เป็นการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยธรรมนูญศาลและวิธีพิจารณาความให้ใช้บังคับเฉพาะคดีและเฉพาะคนกลุ่มหนึ่ง เพราะการบัญญัติกฎหมายเปลี่ยนแปลงหรือแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยธรรมนูญศาลหรือวิธีพิจารณาความ จะกระทำมิได้ตามที่เคยมีรัฐธรรมนูญบัญญัติห้ามไว้นั้น ต้องเป็นกรณีที่บัญญัติขึ้นเพื่อใช้บังคับแก่คดีในคดีหนึ่งโดยเฉพาะ คือ ไม่บังคับแก่คดีอื่น ๆ ทั้ง ๆ ที่เป็นคดีประเภทเดียวกันด้วย ถ้าเป็นกรณีที่บัญญัติขึ้นเพื่อใช้แก่คดีประเภทใดประเภทหนึ่งเป็นการทั่วๆ ไป ดังพระราชบัญญัติดังกล่าวซึ่งใช้บังคับผู้ต้องหาว่ากระทำความผิดต่อกฎหมายว่าด้วยป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ ทั่วหน้ากันเช่นนี้ หาตกอยู่ในข้อห้ามตามรัฐธรรมนูญนั้นด้วยไม่ และต้องถือว่าพระราชบัญญัติดังกล่าวนี้ใช้บังคับเป็นกฎหมายได้โดยชอบ หาตกเป็นโมฆะแต่ประการใดไม่

เป็นอันว่า ตั้งแต่วันใช้บังคับพระราชบัญญัติดังกล่าวแล้ว สิทธิของผู้ร้องที่จะร้องขอต่อศาลให้พิจารณาสั่งปล่อยจากการควบคุมตามมาตรา ๙๐ แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ซึ่งแม้จะยื่นคำร้องขอไว้ต่อศาลแล้ว ก็ต้องระงับลงตามบทบังคับของพระราชบัญญัติฉบับนี้ จะนำมาตรา ๙๐ มาใช้บังคับแก่กรณีการควบคุมตัวผู้ต้องหาว่ากระทำความผิดต่อพระราชบัญญัติป้องกันการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ พ.ศ.๒๔๙๕ ซึ่งพนักงานสอบสวนควบคุมตัวไว้ตามประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ ๑๒ ในระหว่างที่ยังคงใช้ธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พ.ศ.๒๕๐๒ อยู่ ไม่ได้ ฎีกาผู้ร้องฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน ให้ยกฎีกาของผู้ร้องทั้งสองสำนวน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา