โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตาม มาตรา 80, 288 จำคุก 10 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตาม มาตรา 297 จำคุก 3 ปี โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "คดีนี้ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่าจำเลยได้ทำร้ายผู้เสียหายจริง คงมีปัญหามาสู่ศาลฎีกาตามที่โจทก์ฎีกาว่าจำเลยใช้มีดแทงผู้เสียหายโดยมีเจตนาฆ่าหรือไม่โจทก์มีผู้เสียหาย นายประดิษฐ์ คำภักดี และนางสาวนิตยา สระกรวดมาเป็นพยานสำคัญ ข้อเท็จจริงคงได้ความจากผู้เสียหายเพียงปากเดียวว่า ก่อนที่ผู้เสียหายจะถูกจำเลยวิ่งตามไล่แทงถูกที่หัวไหล่ 2 แผลนั้น จำเลยได้ใช้มีดแทงมาที่หน้าอกผู้เสียหายก่อน1 ครั้ง แต่ไม่ถูกเพราะผู้เสียหายหลบ คำเบิกความของผู้เสียหายโดยที่นายประดิษฐ์และนางสาวนิตยาผู้อยู่ใกล้ที่เกิดเหตุและเห็นเหตุการณ์ตอนเริ่มต้นมิได้เบิกความว่าเห็นจำเลยใช้มีดแทงหน้าอกของผู้เสียหาย ข้อเท็จจริงดังกล่าวนั้นจึงไม่น่าเชื่อว่าเป็นความจริง รูปคดีคงฟังได้ตามคำเบิกความของผู้เสียหายและพยานโจทก์ว่าจำเลยได้วิ่งไล่แทงผู้เสียหายถูกที่หัวไหล่ขวา 2 แผล ปรากฏตามผลการตรวจชันสูตรบาดแผลของแพทย์ท้ายฟ้องว่าแผลที่หนึ่งขนาด 6 คูณ 2 เซนติเมตรลึกทะลุเขน ส่วนแผลที่สองขนาด 3 คูณ 1 เซนติเมตรแผลทะลุ ต้องรักษาตัวที่โรงพยาบาล 10 วัน และไม่สามารถประกอบกรณียกิจโดยปกติอีก 2 เดือน การที่จำเลยใช้มีดขนาดยาว8 นิ้ว กว้าง 2 นิ้วแทงผู้เสียหายถูกที่หัวไหล่ 2 แผลโดยไม่ปรากฏว่าตั้งใจเลือกแทงอวัยวะสำคัญนั้น กรณียังฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าผู้เสียหายแต่คดีนี้ฟ้องโจทก์มิได้บรรยายว่าผู้เสียหายได้รับอันตรายสาหัสอย่างไรจึงจะพิพากษาลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297ไม่ได้ ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยมาตามบทมาตราดังกล่าวศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย"
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 295 จำคุก 1 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา
แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา
