โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกล่าวหมิ่นประมาทใส่ความโจทก์ว่า "คุณเป็นทนายความไม่รักษาผลประโยชน์ของลูกความใช้ได้หรือ" ต่อหน้านางอำนวย นางแมรีและร้อยตำรวจตรีสมภพ เป็นเหตุให้โจทก์ได้รับความเสียหาย และเสื่อมเสียชื่อเสียในอาชีพ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 59 ประกอบด้วยมาตรา 326, 393, 90, 91 ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว สั่งประทับฟ้อง จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นวินิจฉัยเนื้อหาแห่งคำพูดที่โจทก์ว่าจำเลยกล่าวก็ดี หรือคำพูดที่จำเลยว่าจำเลยได้กล่าวแล้วก็ดี เห็นว่าต่างฝ่ายต่างโต้เถียงกันเพื่อรักษาผลประโยชน์ โจทก์กล่าวเพื่อประโยชน์ของฝ่ายนางแมรี่ว่า บริษัททำไม่ถูกต้องอย่างนั้นอย่างนี้ก็ดีจำเลยก็โต้ตอบว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพราะโจทก์ผู้เป็นทนายของนางแมรี่ไม่รักษาผลประโยชน์ของนางแมรี่ จึงเกิดปัญหาขัดแย้งขึ้นอันเป็นวิสัยวิญญูชนในทางธุรกิจจะพูดจาโต้เถียงกันได้ ไม่เป็นการดูหมิ่นซึ่งหน้า หรือหมิ่นประมาทใส่ความประการใด ตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่ 1902/2492 จำเลยยังไม่มีความผิด พิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์ในข้อกฎหมาย ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้ว พิพากษายืน โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย ศาลฎีกาเห็นว่า ในวันเกิดเหตุโจทก์ทำหน้าที่ทนายให้กับนางแมรี่ ในการไปเจรจาเรื่องรถยนต์ที่เช่าซื้อกับจำเลยซึ่งเป็นผู้จัดการแผนกเช่าซื้อของบริษัทฯ โจทก์จำเลยพูดโต้เถียงกัน จำเลยจึงพูดว่า "คุณเป็นทนายไม่รีบรักษาผลประโยชน์ของลูกความคุณเอง จะมาโทษผมยังไง" ถ้อยคำที่จำเลยพูดกับโจทก์ และโจทก์นำมาฟ้องหาว่าจำเลยหมิ่นประมาทหรือดูหมิ่นซึ่งหน้านั้น เป็นการพูดกล่าวในหน้าที่การงานของจำเลย เพื่อความชอบธรรมป้องกันตนตามคลองธรรมตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 329(1) จำเลยไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท และมิใช่เป็นการดูหมิ่นซึ่งหน้า พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา