คดีนี้ ได้ความว่า นายรอดได้ทำ สัญญากันเองจะขายที่ดินโฉนดที่ ๒๕๓๕ ให้แก่โจทก์นายรอดได้รับเงินไปแล้วแลมอบที่ดินให้โจทก์เข้าปกครองกับสัญญาว่าจะโอนที่ให้แก่โจทก์ภายใน ๔ เดือน ครั้นเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๓ นายรอดตายจำเลยเปนผู้รับมฤดกโจทก์จึงฟ้องขอให้จำเลยโอนกรรมสิทธิ แต่โจทก์ฟ้องคดีนี้เกินกำหนดอายุความมฤดก ๑ ปี

ปัญหามีว่าจำเลยจะยกอายุความมฤดกขึ้นมาตัดฟ้องของโจทก์ได้หรือไม่

ศาลเดิมฟังว่าสัญญาฉบับนี้เกี่ยวกันที่ดินบังคับให้ จำเลยโอนกรรมสิทธิ์

ศาลอุทธรณ์ตัดสินยกฟ้องโจทก์ เพราะโจทก์ฟ้องเกินกำหนดอายุความมฤดก ๑ ปี

ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยจะยกเอาอายุความมฤดกขึ้นมาตัดฟ้องไม่ได้ เพราะเมื่อนายรอดตายที่ดินอยู่ในความปกครองยึดถือของโจทก์ ผู้รับมฤดกไม่มีสิทธิจะเรียกร้องเอากลับคืนมาได้ เพราะฉะนั้นอายุความมฤดกจึงไม่กระทบกระเทือนถึงโจทก์ผู้ทรงสิทธิตามกฎหมาย ให้จำเลยโอนโฉนดให้โจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา