โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นเจ้าของกิจการสถานบริการ (ปั๊มน้ำมัน) ชื่อ"ทองคำบริการ" เมื่อเดือนกันยายน 2519 โจทก์ได้นำรถยนต์บรรทุกยี่ห้ออีซูซุของโจทก์ไปจ้างจำเลยอัดฉีดเครื่องยนต์ และมอบให้จำเลยรักษาไว้ชั่วคราวเมื่ออัดฉีดแล้ว ต่อมาด้วยความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงจำเลยยอมให้บุคคลอื่นซึ่งมิใช่ผู้รับมอบอำนาจจากโจทก์เอารถคันดังกล่าวของโจทก์ไป จึงขอให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย 84,000 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่าไม่ได้เป็นเจ้าของสถานบริการปั๊มน้ำมันทองคำบริการและโจทก์ไม่ใช่เจ้าของรถยนต์ดังกล่าว ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยเป็นหุ้นส่วนผู้จัดการห้างหุ้นส่วนจำกัดทองคำบริการเป็นเจ้าของปั๊มน้ำมันทองคำบริการคนหนึ่ง ประมาทเลินเล่อทำให้รถโจทก์หายไป ต้องรับผิดต่อโจทก์ พิพากษาให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ 60,000 บาทพร้อมดอกเบี้ย

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า จำเลยเป็นเพียงหุ้นส่วนผู้จัดการของห้างหุ้นส่วนจำกัดทองคำบริการ ทำแทนห้างหุ้นส่วน ไม่ถือว่าเป็นเจ้าของร่วม โจทก์ชอบที่จะฟ้องเอากับห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลให้รับผิดโดยตรง จะฟ้องจำเลยให้รับผิดเป็นส่วนตัวไม่ได้ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า มาตรา 1015 บัญญัติให้ห้างหุ้นส่วนที่จดทะเบียนแล้วเป็นนิติบุคคลและมีทรัพย์สินแยกต่างหากจากผู้เป็นหุ้นส่วน คดีนี้ได้ความว่าจำเลยเป็นหุ้นส่วนผู้จัดการ การที่จำเลยในฐานะผู้จัดการได้รับอัดฉีดเครื่องยนต์และรับฝากรถยนต์ของโจทก์ไว้โดยมีบำเหน็จตอบแทน จึงเป็นการกระทำแทนห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล หาใช่ทำในฐานะส่วนตัวไม่ เมื่อมีการละเมิดทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย โจทก์ชอบที่จะฟ้องร้องเอากับห้างหุ้นส่วนทองคำบริการซึ่งเป็นนิติบุคคลรับผิดชดใช้ค่าเสียหายให้แก่โจทก์โดยตรง แต่เมื่อตามคำฟ้องโจทก์มิได้ระบุถึงความรับผิดของห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล และมิได้ระบุว่าผู้เป็นหุ้นส่วนจะต้องรับผิดประการใดเลยดังนี้ โจทก์จะขอให้จำเลยรับผิดชำระหนี้ในฐานะส่วนตัวหรือในฐานะที่จำเลยเป็นหุ้นส่วนผู้จัดการของห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลซึ่งไม่จำกัดความรับผิดโดยบทบัญญัติของกฎหมายที่โจทก์ยกขึ้นกล่าวอ้างไว้ในฎีกาได้ไม่(อ้างฎีกาที่ 770/2503)

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา