จำเลยให้การรับสารภาพว่าได้แทง ล. ภรรยา ๒๙ แห่ง แต่จำเลยแก้ว่าได้ทำไปในขณะมีสติเลื่อนลอยไม่รู้สึกว่าเปนความผิด

ศาลเดิมตัดสินลงโทษตามมาตรา ๒๔๙ และลดเสีย ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๕๙ - ๓๗ (๑) คงจำคุกจำเลย ๒๐ ปี

ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยมีความคิดเปนสันดานติดตัวอยู่ว่า ล. ไม่รักและลอบทำชู้บ่อย ๆ และแพทย์ผู้ตรวจ จำเลยให้การว่าจำเลยมีสติไม่ปกติ แต่ไม่ถึงกับปราศจากความรู้สึกเสียทีเดียว จึงตัดสินว่าจำเลยกระทำผิดในเวลาวิกลจริต แต่ยังมีสติพอมีจะรู้ผิดชอบให้ จำคุกจำเลย ๑๐ ปี ตามมาตรา ๒๔๙ - ๔๗

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา