โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ครอบครองเครื่องพิมพ์ดีดของบริษัทอีสต์เอเซียติค จำกัด และมีอำนาจจัดการจำหน่ายและให้เช่าซื้อเพื่อประโยชน์ของบริษัท จำเลยเช่าซื้อเครื่องพิมพ์ดีดไปจากโจทก์ 20 เครื่อง เป็นเงิน 72,000 บาท ได้รับเครื่องพิมพ์ไปแล้วแต่วันทำสัญญา ต่อมาจำเลยผิดสัญญาและมีหน้าที่ต้องนำเครื่องพิมพ์ดีดทั้ง20 เครื่องส่งคืนโจทก์ แต่จำเลยไม่ยอมคืน จำเลยได้บังอาจจำหน่ายจ่ายโอนทั้ง 20 เครื่อง โดยรู้อยู่ว่าไม่มีสิทธิทำได้ โดยเจตนาทุจริตเบียดบังเอาเพื่อประโยชน์ตน โจทก์ได้รับความเสียหาย ขอให้ลงโทษตามมาตรา 352

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุก 6 เดือน ตามมาตรา 352

จำเลยอุทธรณ์ว่าโจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหาย ไม่มีอำนาจฟ้อง

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหาย ทั้งไม่ได้ฟ้องในฐานะผู้จัดการนิติบุคคล ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เครื่องพิมพ์ดีดที่จำเลยเช่าซื้อไปเป็นของบริษัทอีสต์เอเซียติค จำกัด ซึ่งเป็นนิติบุคคล โจทก์เป็นเพียงผู้ช่วยผู้จัดการแผนกขายเครื่องพิมพ์ดีดเพื่อประโยชน์ของบริษัทการที่โจทก์ลงชื่อเป็นฝ่ายผู้ให้เช่าก็กระทำไปในฐานะตัวแทนของบริษัทตามหน้าที่ผู้เสียหายในเรื่องเครื่องพิมพ์ดีดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 2(4) ได้แก่บริษัทผู้เป็นเจ้าของทรัพย์ ดังนั้น ผู้ที่จะว่ากล่าวเอาโทษแก่จำเลยได้ก็คือบริษัทโจทก์เป็นเพียงผู้ปฏิบัติงานของบริษัทคนหนึ่ง ไม่ปรากฏว่ามีความรับผิดชอบหรือเสียหายอย่างใดนอกเหนือไปกว่านั้น จึงย่อมไม่ใช่ผู้เสียหายที่จะพึงดำเนินคดีแก่จำเลยในนามของโจทก์เป็นส่วนตัวได้ พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา