คดีสืบเนื่องจากโจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดิน ศาลพิพากษาขับไล่จำเลยและบริวารครบกำหนดตามคำบังคับแล้วจำเลยไม่ยอมปฏิบัติตามคำพิพากษาศาลออกหมายจับจำเลย ตำรวจได้ไปที่บ้านซึ่งเป็นภูมิลำเนาของจำเลยตามฟ้องโจทก์และจับนายไสว ไพรวงษ์มา โจทก์ยืนยันว่านายไสว ไพรวงษ์เป็นคนเดียวกับจำเลยนายไสว ไพรวงษ์ ปฏิเสธ ต่อมาศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าจำเลยกับนายไสวมิใช่เป็นบุคคลคนเดียวกัน ให้ยกคำร้องของโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าศาลชั้นต้นมิได้ปฏิบัติให้เป็นไปและถูกต้องตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง พิพากษายกคำสั่งของศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปรากฏว่าฎีกาของจำเลยมีนายพิพัฒน์ลงชื่อเป็นผู้ฎีกาแต่นายพิพัฒน์นี้เป็นทนายความของนายไสว ไพรวงษ์มิใช่ทนายความของจำเลยและนายไสวก็โต้เถียงตลอดมาว่าตนมิใช่จำเลย นายพิพัฒน์จึงไม่มีอำนาจฎีกาแทนจำเลย

พิพากษายกฎีกาจำเลย

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา