โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันลักเรือมาดของ นางบุญช่วยไปหรือรับเรือนั้นไว้จากคนร้ายโดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของที่ได้มาจากการกระทำผิด ขอให้ลงโทษ

จำเลยที่ 1 ต่อสู้อ้างฐานที่อยู่ จำเลยที่ 2 ต่อสู้ว่าซื้อเรือของกลางจากนายพลอย

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยคนละ 6 เดือนตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 321, 63 แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จะเอาผิดแก่ผู้ซื้อฐานรับของโจรโจทก์จะต้องนำสืบให้ได้ความชัดแจ้งว่า ผู้ซื้อรับซื้อไว้โดยรู้อยู่แล้วว่า เป็นของร้ายได้มาจากการกระทำผิดต่อกฎหมายและข้อเท็จจริงได้ความว่านายพลอยได้นำเรือของกลางมาขายโดยเปิดเผย

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา