ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างสัตว์เลี้ยงและพืชผลออกจากที่ดินของโจทก์ หากไม่ยอมดำเนินการดังกล่าวก็ให้โจทก์เป็นผู้ดำเนินการเองได้โดยให้จำเลยเป็นผู้ออกค่าใช้จ่าย ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "จำเลยฎีกาข้อสุดท้ายว่า การที่ศาลชั้นต้นสั่งตัดพยานจำเลยที่เหลือซึ่งเป็นพยานสำคัญแห่งคดีและจำเลยยังติดใจสืบอยู่ ทำให้จำเลยเสียเปรียบอย่างยิ่ง ขอให้ศาลฎีกาสั่งให้มีการสืบพยานจำเลยที่เหลือเพื่อทราบข้อเท็จจริงต่อไป

ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลชั้นต้นสืบพยานจำเลยได้ 3 ปาก และสั่งงดสืบพยานจำเลยที่เหลือเพราะพยานไม่มาศาลหลายครั้ง คำสั่งดังกล่าวเป็นคำสั่งในระหว่างพิจารณา หากจำเลยไม่เห็นด้วยก็จะต้องแถลงโต้แย้งไว้เพื่อใช้สิทธิอุทธรณ์ฎีกาต่อไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 226 แต่ไม่ปรากฏว่าจำเลยได้แถลงโต้แย้งไว้แต่อย่างใด จำเลยจึงไม่มีสิทธิอุทธรณ์ฎีกา ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยฎีกาของจำเลย"

พิพากษายกฎีกาของจำเลย ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นฎีกาให้เป็นพับ

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา