คดี สืบเนื่อง มาจาก ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง ให้ โจทก์ เป็น ผู้ เสียค่าธรรมเนียม การ ยึด ที่ดิน ของ จำเลย พร้อม สิ่งปลูกสร้าง โดย ไม่มีการ จำหน่าย หรือ ขาย

โจทก์ อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน

โจทก์ ฎีกา

ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า "มี ปัญหา ตาม ฎีกา โจทก์ ว่า โจทก์ หรือ จำเลยผู้ แพ้ คดี มี หน้าที่ ต้อง ชำระ ค่าธรรมเนียม เจ้าพนักงาน บังคับคดีเมื่อ ยึดทรัพย์สิน แล้ว ไม่มี การ ขาย หรือ จำหน่าย ตาม ตาราง 5 ข้อ 3ท้าย ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง เห็นว่า ค่าธรรมเนียมเจ้าพนักงาน บังคับคดี เมื่อ ยึดทรัพย์สิน ซึ่ง มิใช่ ตัว เงิน แล้ว ไม่มีการ ขาย หรือ จำหน่าย เป็น ค่าธรรมเนียม ใน การ บังคับคดี ตาม ที่ บัญญัติไว้ ใน ตาราง 5 ข้อ 3 ท้าย ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง และตาม มาตรา 161 วรรคหนึ่ง ความรับผิด ชั้น ที่สุด สำหรับ ค่าฤชาธรรมเนียมของ คู่ความ ใน คดี ย่อม ตก อยู่ แก่ คู่ความ ฝ่าย ที่ แพ้ คดี คดี นี้ ศาลชั้นต้นพิพากษา ให้ จำเลย ชำระ เงิน พร้อม ดอกเบี้ย และ ค่าฤชาธรรมเนียม แก่โจทก์ คดีถึงที่สุด แล้ว จำเลย จึง เป็น ฝ่าย แพ้ คดี ต้อง รับผิด ชำระค่าธรรมเนียม ใน การ บังคับคดี ตาม บท กฎหมาย ดังกล่าว หลังจาก ที่ศาลชั้นต้น มี คำพิพากษา แล้ว เมื่อ วันที่ 7 มีนาคม 2533 จำเลย ไม่ยอมปฏิบัติ ตาม คำพิพากษา จน โจทก์ ต้อง ขอให้ บังคับคดี และ นำยึด ที่ดินพร้อม สิ่งปลูกสร้าง ของ จำเลย จน ต่อมา วันที่ 3 สิงหาคม 2533 จำเลยได้ นำ เงิน ตาม คำพิพากษา ศาลชั้นต้น พร้อม ดอกเบี้ย มา วางศาล ชำระหนี้ให้ โจทก์ แต่ มิได้ ชำระ ค่าธรรมเนียม เจ้าพนักงาน บังคับคดี แต่อย่างใดการ ที่ โจทก์ ต้อง บังคับคดี เป็น ความผิด ของ จำเลย ซึ่ง เป็น ฝ่าย แพ้ คดีจำเลย จึง มี หน้าที่ ชำระ ค่าธรรมเนียม เจ้าพนักงาน บังคับคดี เมื่อยึดทรัพย์ แล้ว ไม่มี การ ขาย หรือ จำหน่าย หาใช่ เป็น หน้าที่ ของ โจทก์ผู้ชนะ คดี ไม่ ที่ ศาลชั้นต้น และ ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัย ว่า เป็น หน้าที่ของ โจทก์ ผู้นำยึด เป็น ผู้ต้อง เสีย ค่าธรรมเนียม ยึด แล้ว ไม่มี การ ขายนั้น ศาลฎีกา ไม่เห็น พ้อง ด้วย ฎีกา โจทก์ ฟังขึ้น "

พิพากษากลับ เป็น ว่า โจทก์ ไม่ต้อง รับผิด เสีย ค่าธรรมเนียมยึดทรัพย์สิน แล้ว ไม่มี การ ขาย ตาม คำสั่ง ของ เจ้าพนักงาน บังคับคดี

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ