คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย จำเลยไม่ชำระ โจทก์จึงขอบังคับคดีและโจทก์ขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดีดำเนินการอายัดเงินค่าจ้างที่จำเลยมีสิทธิจะได้รับจากบริษัทแชงกรีลาโฮเต็ล จำกัด เจ้าพนักงานบังคับคดีได้มีหนังสือแจ้งอายัดเงินไปยังบริษัทแชงกรีลาโฮเต็ลจำกัด ให้ส่งเงินจำนวน 95,066 บาท ไปให้เจ้าพนักงานบังคับคดีกรมบังคับคดี ต่อมาบริษัทแชงกรีลาโฮเต็ล จำกัด มีหนังสือถึงเจ้าพนักงานบังคับคดีว่า ได้นำเงินจำนวน 95,066 บาท ส่งศาลแพ่งตามหมายอายัดชั่วคราวในคดีแพ่งหมายเลขดำที่ 12404/2530 ของศาลแพ่งแล้ว และไม่มีเงินที่บริษัทแชงกรีลาโฮเต็ล จำกัด ต้องจ่ายแก่จำเลยเหลืออยู่อีก ต่อมาเจ้าพนักงานบังคับคดีรายงานต่อศาลชั้นต้นว่า โจทก์ยื่นคำร้องต่อเจ้าพนักงานบังคับคดีขอให้รายงานศาลให้ศาลออกหมายบังคับคดีแก่บริษัทแชงกรีลาโฮเต็ล จำกัดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 312 ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ออกหมายบังคับคดีแก่บริษัทแชงกรีลาโฮเต็ลจำกัด

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การอายัดให้บุคคลภายนอกชำระเงินแก่เจ้าพนักงานบังคับคดีต้องปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 311 เสียก่อน กล่าวคือ เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาต้องยื่นคำขอโดยทำเป็นคำร้องฝ่ายเดียวให้ศาลมีคำสั่งอายัดให้ แต่ได้ความว่าเจ้าหนี้ในคดีนี้ขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดีอายัดเงินให้โดยมิได้ขอให้ศาลมีคำสั่งอายัดเงินจำนวนดังกล่าวแต่อย่างใด ดังนั้นเมื่อบริษัทแชงกรีลาโฮเต็ล จำกัด ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกไม่ยอมชำระเงินตามคำสั่งของเจ้าพนักงานบังคับคดี เจ้าพนักงานบังคับคดีต้องขอให้ศาลออกหมายอายัดให้จึงจะชอบ คดีนี้ไม่ปรากฏว่าเจ้าพนักงานบังคับคดีได้ดำเนินการให้ศาลออกหมายอายัดดังกล่าวดังนั้นที่ศาลล่างทั้งสองไม่อนุญาตให้ออกหมายบังคับคดีแก่บริษัทแชงกรีลาโฮเต็ล จำกัด จึงชอบแล้ว

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา