โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2496 เวลากลางคืนจำเลยได้บังอาจทำอาวุธปืนลั่นถูกนายละม่อม คงกล่อม ถึงแก่ความตายกล่าวคือ ขณะที่บ้านนายเขิมมีงานทำบุญบวชนาคประชาชนกำลังฟังการทำขวัญนาคอยู่ ได้มีคนท้าทายจะวิวาทกัน จำเลยได้ควักเอาปืนลูกซองพกออกมาถือไว้ด้วยความประมาทปราศจากความระมัดระวังอันควรเป็นวิสัยของปกติชน ปืนได้ลั่นระเบิดขึ้นกระสุนปืนไปถูกนายละม่อมซึ่งนั่งฟังการทำขวัญนาคถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การปฏิเสธว่า เป็นอุบัติเหตุ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดกฎหมายอาญา มาตรา 252 และพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 15) พ.ศ. 2496 ให้จำคุก 3 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นรับฎีกา เฉพาะข้อกฎหมายว่า ฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์บรรยายฟ้องถึงการกระทำที่อ้างว่าจำเลยได้กระทำผิดมาพอสมควรเท่าที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) แล้ว ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น จึงพิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา