โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเช่าห้องพิพาทของโจทก์อยู่อาศัย สัญญาเช่าสิ้นอายุแล้วโจทก์ได้บอกเลิกการเช่า แต่จำเลยไม่ยอมออกไป จึงเรียกค่าเสียหายขอให้ศาลบังคับขับไล่

ในวันสืบพยานโจทก์ โจทก์และทนายจำเลยซึ่งได้รับแต่งตั้งจากจำเลยให้มีอำนาจว่าความตลอดจนทำสัญญาประนีประนอมยอมความได้ ได้ทำสัญญาประนีประนอมยอมความว่าจำเลยยอมออกจากห้องพิพาทภายในวันที่31 มกราคม 2515 และยอมใช้ค่าเสียหายให้ 1,200 บาท ศาลพิพากษาให้คดีเป็นอันเสร็จเด็ดขาดไปตามสัญญาประนีประนอมยอมความ

จำเลยยื่นคำร้องว่า จำเลยมิได้รู้เห็นในการทำสัญญาประนีประนอมยอมความ ทนายจำเลยมิได้ปรึกษาจำเลย เป็นการใช้สิทธิไม่สุจริตผิดวัตถุประสงค์ในการเป็นตัวแทนที่จำเลยมอบหมายให้กระทำหน้าที่จึงขอให้ศาลไต่สวนและเพิกถอนสัญญาประนีประนอมยอมความแล้วพิจารณาคดีนี้ใหม่

ศาลชั้นต้นสั่งว่า ทนายจำเลยทำสัญญาประนีประนอมยอมความโดยชอบตามที่จำเลยมอบอำนาจในใบแต่งทนาย กรณีไม่ใช่เรื่องขอให้พิจารณาใหม่ให้ยกคำร้อง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาว่า จำเลยขอให้ไต่สวนเพื่อเพิกถอนสัญญาประนีประนอมยอมความระหว่างโจทก์และจำเลย ซึ่งทนายจำเลยเข้าทำกับโจทก์โดยพลการ จำเลยไม่ได้มอบอำนาจให้ทำ เป็นการทำนอกเหนือหน้าที่ เมื่อศาลนำสัญญาประนีประนอมยอมความมาเป็นหลักและพิพากษาตามสัญญานั้น จึงเท่ากับนำเอกสารที่ไม่สมบูรณ์ ไม่ถูกต้อง เอกสารนอกคดีมาพิจารณาพิพากษา จึงเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาผิดระเบียบ จำเลยจึงมีสิทธิร้องขอให้มีการไต่สวน เพื่อเพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบดังกล่าวแล้วได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27

ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้วเห็นว่า จำเลยได้แต่งตั้งทนายความเข้าดำเนินคดีและระบุข้อความไว้ในใบแต่งทนายความด้วยว่าให้มีอำนาจในการประนีประนอมยอมความด้วย ดังปรากฏตามใบแต่งทนายความที่จำเลยยื่นไว้ต่อศาล เมื่อจำเลยแต่งทนายความให้มีอำนาจในการประนีประนอมยอมความกับโจทก์จึงเป็นการกระทำโดยชอบ ฎีกาของจำเลยมิได้โต้แย้งว่า ข้อความในใบแต่งทนายความไม่ถูกต้อง ฎีกาของจำเลยจึงฟังไม่ได้ว่าศาลได้ดำเนินการพิจารณาโดยผิดระเบียบกรณีไม่ต้องด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27จึงไม่มีเหตุต้องมีการไต่สวนคำร้องตามฎีกาของจำเลย

พิพากษายืน ยกฎีกาจำเลย

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา