โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ร่วมกันรับเอาสุราต่างประเทศชนิดต่าง ๆไว้จากผู้ที่นำเข้ามาในราชอาณาจักร โดยหลีกเลี่ยงไม่เสียภาษีศุลกากรขาเข้าตามกฎหมาย โดยจำเลยรู้ว่าเป็นสุราที่นำเข้ามาโดยหลีกเลี่ยงอากรข้อห้าม ข้อจำกัด แล้วจำเลยร่วมกันพาสุราดังกล่าวไปซ่อนเร้นและเป็นสุราที่ต้องปิดแสตมป์สุราตามกฎหมาย จำเลยมีไว้ในครอบครองโดยมิได้ปิดแสตมป์สุราให้ถูกต้อง ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469ฯ พ.ร.บ. สุรา พ.ศ. 2493ฯ

จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยได้บังอาจรับเอาสุราต่างประเทศของกลางราคา 3,190 บาท ไว้จากผู้ที่นำเข้ามาในราชอาณาจักรโดยหลีกเลี่ยงไม่เสียภาษีศุลกากรซึ่งจะต้องเสียเป็นเงิน 5,827 บาทและไม่ได้ปิดแสตมป์สุราให้ถูกต้องตามกฎหมาย พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามบทกฎหมายที่โจทก์ขอให้ลงโทษ แต่ให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติศุลกากร (ฉบับที่ 13) พ.ศ. 2499 มาตรา 4 บทหนัก ให้ปรับจำเลยสี่เท่าราคาของซึ่งได้รวมค่าอากรเข้าด้วยแล้วเป็นเงินคนละ 36,068 บาท บังคับค่าปรับตามมาตรา 29, 30 หากต้องกักขังแทนค่าปรับให้กักขังคนละ 2 ปี ฯลฯ

จำเลยทั้งสามอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงอย่างเดียวกับศาลชั้นต้น แต่พิพากษาแก้ให้ปรับจำเลยทั้งสามเป็นเงิน 36,068 บาทโดยแยกเรียงตัวคนละ12,022.66 บาท ไม่ชำระค่าปรับ จัดการตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 29, 30 หากต้องกักขังแทนให้กักขังคนละ 8 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

จำเลยทั้งสามฎีกาขอให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงต้องกันว่าจำเลยได้กระทำผิดจริงดังฟ้อง และลงโทษปรับจำเลยอย่างเดียว ต่างกันแต่เฉพาะในข้อที่ศาลชั้นต้นให้ปรับจำเลยสี่เท่าของราคาของกลาง รวมทั้งอากรขาเข้าด้วยเรียงตัวจำเลย แต่ศาลอุทธรณ์ให้ปรับจำเลยรวมกันสี่เท่าราคาของกลางรวมทั้งอากรขาเข้าด้วย และหากจะต้องกักขังแทน ให้แบ่งเฉลี่ยกักขังแทนเท่านั้น จึงเป็นคดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ไขเล็กน้อย ฎีกาจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218

พิพากษายกฎีกาจำเลย

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา