ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกจำเลย 8 ปี ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2465 มาตรา 20 วรรคสาม ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2504มาตรา 5 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "ตามพฤติการณ์แห่งคดี จำเลยมิใช่ตัวการสำคัญ ตามคำให้การชั้นสอบวนจำเลยก็ปฏิเสธไม่ยอมร่วมมือแต่แรก แต่เพราะได้รับการชักจูงว่าจะให้ส่วนแบ่งจึงเกิดเจตนาโลภขึ้น จำเลยกระทำไปด้วยความโง่เขลา ทั้งเป็นหญิงอายุก็มากแล้ว เห็นสมควรวางกำหนดโทษเสียใหม่ให้เหมาะสมกับรูปคดี

พิพากษาแก้เฉพาะโทษเป็นว่า ให้จำคุกจำเลย 9 ปี มีเหตุบรรเทาโทษโดยคำให้การชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาลดโทษให้ 1 ใน 3ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 6 ปี ส่วนการปรับบทนั้นคงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ที่ใช้กฎหมายขณะกระทำผิดและเป็นคุณแก่จำเลย"

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา