โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสาม ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 289, 91, 84, 83, 33 พระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืนพ.ศ. 2490 มาตรา 7, 72

จำเลยที่ 1 ให้การปฏิเสธ จำเลยที่ 2 และที่ 3 ให้การรับสารภาพ ต่อมาจำเลยที่ 3 ขอถอนคำให้การเดิมและให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 289(4) ลงโทษประหารชีวิต จำเลยที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289(4) ประกอบมาตรา 86 พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 72 วรรคสาม เรียงกระทงลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานสนับสนุนการกระทำความผิดฐานฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อน ประกอบมาตรา 52(1) จำคุกตลอดชีวิตฐานมีอาวุธปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต จำคุก 6 เดือนจำเลยที่ 3 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289(4) ประกอบมาตรา 84 วรรคสอง ลงโทษประหารชีวิต คำเบิกความและคำให้การชั้นสอบสวนของจำเลยที่ 1 และที่ 3 กับคำรับสารภาพของจำเลยที่ 2 เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้จำเลยทั้งสามคนละกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ประกอบด้วยมาตรา 52(2), 53คงจำคุกจำเลยที่ 1 และที่ 3 ตลอดชีวิต จำคุกจำเลยที่ 2 ฐานสนับสนุนการกระทำผิดฐานฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อน มีกำหนด 25 ปี และฐานมีอาวุธปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต มีกำหนด 3 เดือน รวมจำคุกจำเลยที่ 2 มีกำหนด 25 ปี 3 เดือน

จำเลยที่ 1 และที่ 3 อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ 1 ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อเท็จจริงฟังได้ว่า วันเกิดเหตุ จำเลยที่ 1 ได้ขับรถยนต์พาคนร้ายไปบ้านผู้ตาย เมื่อคนร้าย 2 คน ลงจากรถเข้าไปในบ้านผู้ตายจำเลยที่ 1 ได้จอดรถยนต์รออยู่ที่หน้าบ้านผู้ตายหลังจากคนร้าย 2 คน เข้าไปยิงผู้ตายแล้วได้วิ่งมาขึ้นรถยนต์ที่จำเลยที่ 1 จอดรออยู่ แล้วจำเลยที่ 1 ก็ขับรถยนต์พาคนร้ายหลบหนีไป พฤติการณ์ถือได้ว่าจำเลยที่ 1 ได้ร่วมคบคิดกับพวกวางแผนฆ่าผู้ตายโดยแบ่งหน้าที่กันทำ จำเลยที่ 1 จึงเป็นตัวการร่วมกับพวกคนร้ายฆ่าผู้ตายโดยไตร่ตรองไว้ก่อน

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา