จำเลยเช่าที่ดินของ ว.ปลูกห้องแถวให้คนเช่าโดยทำสัญญากันเอง ว.ตาย ฮ.ภรรยา ว.ขายที่นั้นให้แก่โจทก์ ๆ ให้จำเลยทำหนังสือเช่าต่อโจทก์ จำเลยไม่ยอมทำ โดยอ้างว่าสัญญาเช่าเดิมมีกำหนด ๑๗ ปี แลจำเลยอยู่ในที่นี้ยังไม่ครบสัญญา ทั้งโจทก์ไม่บอกล่วงหน้าให้จำเลยทราบตามประมวลแพ่ง ม.๕๖๖-๕๗๐

ศาลฎีกาแลศาลล่างตัดสินต้องกันว่า จำเลยจะถือเอาอายุการเช่าตามหนังสือสัญญาระวางจำเลยกับเจ้าของเดิมที่ทำกันเองไม่ได้ เพราะไม่ได้ทำกันต่อเจ้าพนักงานให้ถูกต้องตามกฎหมายแลคดีนี้ก็พิพาทกันก่อนใช้ประมวลแพ่ง จำเลยจะยกบทบัญญัติแห่งประมวลแพ่งมาใช้ไม่ได้ แต่ถึงกระนั้นก็ดีตามมาตรา ๕๗๐ ที่จำเลยอ้างขึ้นสนับสนุนคดีของตนนั้น ก็เปนอันตัดสิทธิของจำเลยอยู่ในตัว จึงตัดสินขับไล่ให้จำเลยรื้อห้องแถวตอน ๙ ห้องออกไปจากที่ของโจทก์ภายใน ๑ เดือน กับให้ใช้ค่าเสียหายเดือนละ ๖๒ บาทแต่วันฟ้องจนถึงวันรื้อไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา