โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจ้างโจทก์เข้าทำงานเป็นลูกจ้างต่อมาจำเลยเลิกจ้างโจทก์ด้วยเหตุกระทำความผิดมึนเมาทำร้ายร่างกายผู้อื่นในบริษัทหรือในเวลาทำงาน เป็นเหตุให้จำเลยได้รับความเสียหายซึ่งไม่เป็นความจริง โจทก์ไม่ได้กระทำความผิด ถือว่าเป็นการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม ขอให้บังคับจำเลยรับโจทก์กลับเข้าทำงานในตำแหน่งเดิม อัตราค่าจ้างและสวัสดิการเท่าเดิมพร้อมทั้งนับอายุงานต่อเนื่อง หากไม่สามารถรับกลับเข้าทำงานให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายเป็นเงิน 308,810 บาท

จำเลยให้การว่า โจทก์มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าภาค อันเป็นตำแหน่งบังคับบัญชาสูงสุดของสาขากำแพงเพชร แต่กลับประพฤติตนไม่เหมาะสมต่อหน้าพนักงานและบุคคลภายนอก ทำให้จำเลยได้รับความเสียหาย ซึ่งเป็นความผิดตามข้อตกลงสภาพการจ้างข้อ 11.1(5) 11.3(1)(11) อันเป็นความผิดร้ายแรง จำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยไม่ต้องเตือนล่วงหน้าและไม่ต้องจ่ายค่าเสียหาย ขอให้ยกฟ้อง

ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า คงมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์โจทก์แต่เพียงว่า โจทก์กระทำผิดระเบียบข้อบังคับเป็นกรณีที่ร้ายแรงหรือไม่ โจทก์อุทธรณ์อ้างว่า การทำร้ายร่างกายจะเป็นความผิดกรณีร้ายแรงจะต้องเป็นอันตรายแก่กายหรือจิตใจโจทก์เพียงทำร้ายร่างกายนายวิชัย ผดุงชาติ ฟกช้ำเล็กน้อยและข้อเท็จจริงไม่ปรากฏว่าเสียหายอย่างไร เห็นว่าศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่าโจทก์ชกนายวิชัยที่แขนหนึ่งทีเกิดรอยช้ำแดงหายได้ภายใน 4 ชั่วโมง โจทก์กระทำผิดขณะนายวิชัยกำลังปฏิบัติหน้าที่ในเวลางานและภายในบริเวณบริษัทจำเลย สาขากำแพงเพชรซึ่งผิดระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานเป็นกรณีร้ายแรงตามเอกสารหมาย จล.4 ข้อ 11.3(11) นอกจากนี้โจทก์ทำร้ายร่างกายนายวิชัยผู้ใต้บังคับบัญชาต่อหน้าพนักงานอื่นและบุคคลภายนอกในเวลาทำงานและในสถานที่ทำงานของจำเลยย่อมทำให้จำเลยได้รับความเสียหายต่อภาพพจน์ และการปกครองบัญชาพนักงานในองค์กรของจำเลย การกระทำของจำเลยจึงเป็นการฝ่าฝืนข้อบังคับหรือระเบียบเกี่ยวกับการทำงานหรือคำสั่งอันชอบด้วยกฎหมายและเป็นธรรมของนายจ้างเป็นกรณีที่ร้ายแรงตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ 47(3)ศาลแรงงานกลางพิพากษาชอบแล้ว

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา