โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้อาวุธปืนยิงนายยุทธนาและนายวิชัย โดยเจตนาฆ่ากระสุนปืนถูกบุคคลทั้งสองถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288

นายดำรงค์บิดาของผู้ตายทั้งสองได้เข้าเป็นโจทก์ร่วม

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288ลงโทษจำคุกและริบของกลาง

โจทก์ร่วมและจำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในวันเกิดเหตุเวลาประมาณ 15 นาฬิกาเศษ นายยุทธนาผู้ตายมาที่ร้านจำเลย พูดกับจำเลยเกี่ยวกับเรื่องจำเลยโกรธเคืองกับนายพิชัยและพูดขู่จำเลยว่าให้เตรียมตัวไว้ให้ดี แสดงว่านายยุทธนามีเรื่องทะเลาะวิวาทกับจำเลยมาตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว ครั้นตอนกลางคืนเวลาประมาณ 21.30 นาฬิกา นายยุทธนากับนายพิชัยได้พากันมาที่หน้าร้านจำเลย เรียกจำเลยให้ออกไปปรับความเข้าใจกัน ขณะนั้นร้านจำเลยปิดแล้วจำเลยย่อมทราบดีว่าที่นายยุทธนากับนายพิชัยมาเรียกให้ออกไปปรับความเข้าใจในยามวิกาลเช่นนี้เป็นการมาก่อเรื่องชวนวิวาท เพราะตอนบ่ายก็ทะเลาะโต้เถียงกันมาครั้งหนึ่งแล้ว ถ้าหากจำเลยหลีกเลี่ยงไม่ออกไปเผชิญหน้ากับนายยุทธนากับพวกโดยการนิ่งเฉยไม่เปิดประตูร้านออกไปแล้ว เหตุการณ์ร้ายแรงก็ย่อมจะไม่เกิดขึ้น ฉะนั้นการที่จำเลยเปิดประตูและนำเอาอาวุธปืนออกไปพบกับนายยุทธนากับพวกแล้วเกิดปากเสียงทะเลาะกัน และจำเลยได้ใช้อาวุธปืนที่ตระเตรียมมายิงนายยุทธนากับนายวิชัยถึงแก่ความตายเช่นนี้ แสดงว่าจำเลยกับพวกผู้ตายสมัครใจเข้าวิวาทและต่อสู้กันแม้ข้อเท็จจริงจะฟังได้ว่าจำเลยถูกพวกของผู้ตายยิงและทำร้ายได้รับบาดเจ็บด้วยก็ตามจำเลยก็จะอ้างว่าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันหาได้ไม่

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา