โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้เอาประกันภัยทรัพย์สินไว้กับจำเลยประเภทประกันโจรกรรมและบุกรุกในวงเงิน 100,000 บาท ต่อมามีคนร้ายทำการงัดแงะหรือไขกุญแจเข้าไปในที่เก็บทรัพย์ตามกรมธรรม์แล้วลักเอาทรัพย์ต่าง ๆ ของโจทก์ไปมีมูลค่า 30,230 บาท ตามบัญชีท้ายฟ้อง โจทก์แจ้งให้จำเลยทราบ จำเลยปฏิเสธการใช้เงินอ้างว่าความสูญหายนั้นกรมธรรม์ไม่คุ้มครอง ขอให้บังคับจำเลยชำระเงิน30,230 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี จำเลยให้การว่า จำเลยไม่รับรองว่าโจทก์ถูกโจรกรรมและทรัพย์สินหายไปจริงตามฟ้อง ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมเพราะโจทก์ไม่ได้บรรยายฟ้องให้ชัดเจนว่าการกระทำผิดของคนร้ายได้ใช้วิธีใด สัญญากรมธรรม์ให้ความคุ้มครองทรัพย์สินที่สูญหายจะต้องเกิดจากการโจรกรรมต่อเนื่องมาจากการที่คนร้ายบุกรุกเข้าไปในสถานที่โดยใช้กำลังและวิธีการที่รุนแรง เมื่อไม่ปรากฏร่องรอยของการกระทำความผิดหรือลักษณะของการกระทำความผิดของคนร้ายว่าเกิดขึ้นประการใดจำเลยก็ไม่ต้องรับผิด หากจะต้องรับผิดก็รับผิดตามส่วนเฉลี่ยไม่เกิน 14,834.25 บาท ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงิน 14,834.25 บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยตามฟ้อง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุม ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าทรัพย์สินของโจทก์ที่เอาประกันภัยไว้กับจำเลยตามกรมธรรม์ถูกคนร้ายโจรกรรมไปจริง ตามกรมธรรม์ประกันภัยที่โจทก์ทำไว้กับจำเลยข้อเอและบี คุ้มครองทรัพย์สินของโจทก์ในกรณีที่คนร้ายบุกรุกเข้าไปลักทรัพย์ในสถานที่โดยใช้กำลังและวิธีการรุนแรง เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าโจทก์ได้ปิดร้านค้าที่เก็บทรัพย์สินที่เอาประกันภัยไว้มีประตูเหล็กปิดกั้น ใส่กุญแจแล้วเอาโซ่ล่ามใส่กุญแจอีกชั้นหนึ่งและคนร้ายได้เปิดประตูเหล็กเข้าไปลักทรัพย์ดังกล่าวในร้านโดยโซ่และกุญแจหายไปด้วยเห็นได้ว่าคนร้ายเข้าไปโดยใช้กำลังและวิธีการรุนแรงตามกรมธรรม์แล้ว จำเลยจึงต้องรับผิดโจทก์ตามกรมธรรม์

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา