คดีสืบเนื่องจากศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน 1,172,021.22 บาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละสิบห้าต่อปีนับแต่วันที่29 ธันวาคม 2522 เป็นต้นไปจนกว่าชำระเสร็จแก่โจทก์ หากไม่ปฏิบัติให้บังคับจำนอง หากยังไม่พอชำระหนี้ให้จำเลยทั้งสองรับผิดในส่วนที่ขาดจนครบ กับให้จำเลยทั้งสองใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ จำเลยไม่ชำระหนี้ โจทก์นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของจำเลยทั้งสองออกขายทอดตลาด เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2532 ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ขายทอดตลาดที่ดินจำนวน28 แปลง พร้อมสิ่งปลูกสร้างเป็นเงิน 2,068,000 บาท ขายทอดตลาดที่ดินแปลงที่ 11 และ 15 เป็นเงิน 114,000 บาท ซึ่งต่อมาศาลชั้นต้นได้มีคำสั่งให้ยกเลิกการขายทอดตลาดที่ดินแปลงที่ 15 และขายทอดตลาดที่ดินแปลงที่ 13 เป็นเงิน 60,000 บาท

จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องว่า จำเลยทั้งสองมิได้ทราบวันนัดขายทอดตลาด เจ้าพนักงานบังคับคดีขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยทั้งสองในราคาต่ำทำให้จำเลยทั้งสองเสียเปรียบ ขอให้เพิกถอนการขายทอดตลาด

ศาลชั้นต้นสั่งคำร้องว่า ที่ดินอยู่อำเภอชุมพวง ราคาที่ดินที่ซื้อขายพอสมควร ไม่ปรากฏข้อเท็จจริงว่าการซื้อขายไม่ชอบด้วยกฎหมายจึงให้ยกคำร้อง

จำเลยทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งขอให้ศาลชั้นต้นทำการไต่สวนคำร้องของจำเลยต่อไป

ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน

จำเลยทั้งสองฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "เห็นว่า ที่จำเลยทั้งสองคัดค้านว่าเจ้าพนักงานบังคับคดีทำการขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยทั้งสองโดยที่จำเลยทั้งสองมิได้ทราบวันนัดขายทอดตลาด ก็ได้ความว่า เจ้าพนักงานบังคับคดีได้แจ้งวันนัดขายทอดตลาดให้จำเลยทั้งสองทราบแล้วตามภูมิลำเนาของจำเลยทั้งสองที่ปรากฏในคำฟ้อง จำเลยทั้งสองจะอ้างว่าได้ย้ายภูมิลำเนาจึงไม่ทราบมาเป็นข้ออ้างไม่ได้ เพราะจำเลยทั้งสองมิได้แจ้งการย้ายให้เจ้าพนักงานบังคับคดีทราบ ถือว่าเป็นความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการกระทำของจำเลยทั้งสองเอง ส่วนที่จำเลยทั้งสองคัดค้านว่าทำการขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยทั้งสองในราคาต่ำไปนั้นยังถือไม่ได้ว่าเป็นกรณีที่เจ้าพนักงานบังคับคดีได้ดำเนินการบังคับคดีโดยฝ่าฝืนต่อกฎหมาย ข้อคัดค้านของจำเลยทั้งสองจึงยังไม่เป็นเหตุที่จะให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนการขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยทั้งสองได้ ทำให้ไม่มีความจำเป็นต้องทำการไต่สวนก่อนมีคำสั่ง คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 ชอบแล้ว…"

พิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ