ได้ความว่า ซ.กับ ด.จำเลยมีความโกรธเคืองผู้ตายในเรื่องที่ผู้ตายไปเปนพยานชั้นอำเภอว่า ซ.จำเลยลักโคของ ล.ไปและต่อมาผู้ตายได้ไปแจ้งความแก่อำเภอว่า ด.จำเลยได้เปนผู้ร้ายลักโคของตน ในวันเกิดเหตุผู้ตายไปช่วยแต่งงานเวลาผู้ตายเดิรทางจะกลับบ้านพบจำเลยกับพวก ๆ ได้กลุ้มรุมทำร้ายผู้ตาย ๆ ในทันที ได้ความดังนี้

ฎีกาตัดสินว่า ซ.มีความผิดตามมาตรา ๒๕๐ ข้อ ๓ ให้ประหารชีวิต ส่วน ด.มีความผิดตามมาตรา ๒๔๙ ให้จำคุกตลอดชีวิต

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา