โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ก.ม,ลักษณะอายุมาตรา ๒๔๙.

จำเลยภาคเสธ ว่า ป้องกันตัว

ศษลชั้นต้สพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๔๙ จำคุก ๑๕ ปี ลดมาตรา ๕๙ เสีย ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๑๐ ปี ของ

กลางริบ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัยว่า การกระทำของวจำเลยเป็นการป้องกันตัวเกินกว่าเหตุ จึงพิพากษาแก้ว่า จำเลยผิดตามมาตรา

๒๔๙ ประกอบด้วยมาตรา ๕๓ จำคุก ๓ ปี.

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูง ตั้งแต่สิบปีขึ้นไป โจทก์ต้องสืบพยานว่าจำเลยได้กระทำผิดังฟ้อง แล้วฟัง

ว่า การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวเกินแก่เหตุ.

จึงพิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา