โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ทั้งสองเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์บ้านเลขที่ 1321 ปลูกอยู่ในที่ดินของวัดเศวตฉัตร จำเลยทั้งสองได้เข้าอาศัยในส่วนหนึ่งของบ้านเลขที่ 1321 โจทก์ไม่ประสงค์จะให้จำเลยและบริวารอยู่ต่อไป ขอให้ศาลพิพากษาขับไล่จำเลยและบริวารออกไปจากบ้านเลขที่ 1321 ของโจทก์ และออกไปจากที่ดินที่โจทก์เช่าจากกรมศาสนาด้วย ห้ามมิให้จำเลยทั้งสองเข้าเกี่ยวข้องอีกต่อไป

จำเลยทั้งสองให้การต่อสู้คดี ศาลชั้นต้นสั่งว่า รับคำให้การสำเนาให้โจทก์ นัดชี้สองสถาน โจทก์ยื่นคำร้องว่า คำให้การจำเลยไม่มีลายมือชื่อจำเลยหรือทนายจำเลย จึงไม่เป็นคำให้การที่ชอบถือว่าจำเลยไม่ยื่นคำให้การภายในกำหนด ขอให้ศาลสั่งว่าจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การและสั่งเพิกถอนการชี้สองสถานเสีย ศาลชั้นต้นสั่งว่า พอถือได้ว่าทนายจำเลยได้ลงชื่อในคำให้การจำเลยโดยชอบแล้วให้ยกคำร้อง

วันนัดชี้สองสถาน โจทก์ยื่นคำร้องอีกว่า กรณีถือได้ว่าจำเลยมิได้ยื่นคำให้การชอบที่ศาลจะสั่งว่าจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การได้แล้วขอให้ศาลพิจารณาสั่งอีกครั้ง ศาลชั้นต้นสั่งในคำร้องของโจทก์ฉบับนี้ว่า ได้พิจารณาแล้วยังไม่เห็นสมควรจะสั่งเปลี่ยนคำสั่งเดิมยกคำร้อง

ศาลชั้นต้นดำเนินการสืบพยานโจทก์จำเลย แล้วพิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีปรากฏว่าจำเลยทั้งสองได้แต่งตั้งให้นายโป่ง เสานอกเป็นทนายจำเลย นายโป่งทนายจำเลยทำคำให้การยื่นต่อศาลภายในกำหนดเวลา แต่จำเลยหรือทนายจำเลยไม่ได้ลงชื่อในฐานะเป็นจำเลยในคำให้การ เป็นแต่นายโป่งเซ็นเป็นผู้เรียงพิมพ์และได้เซ็นชื่อไว้ใต้ข้อความว่า ได้รอฟังคำสั่งอยู่ คำให้การจำเลยนี้ได้ผ่านการตรวจของศาลและศาลชั้นต้นสั่งรับคำให้การแล้วเมื่อโจทก์ยื่นคำร้องคัดค้านว่า จำเลยหรือทนายจำเลยไม่ได้ลงชื่อในคำให้การ ขอให้ศาลสั่งว่า จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ ศาลชั้นต้นก็ได้สั่งไว้ในคำร้องของโจทก์นี้ว่า พอถือได้ว่าทนายจำเลยได้ลงชื่อในคำให้การจำเลยโดยชอบแล้ว ให้ยกคำร้องโจทก์เสีย จึงถือไม่ได้ว่าจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ ดังที่โจทก์คัดค้าน

โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยเข้าอาศัยอยู่ในส่วนหนึ่งของบ้านเลขที่ 1321 ของโจทก์ โจทก์ไม่ประสงค์จะให้จำเลยและบริวารอยู่ต่อไป ขอให้ศาลพิพากษาขับไล่จำเลยทั้งสองและบริวารออกไปจากบ้านเลขที่ 1321 ของโจทก์ เป็นการอ้างมูลฟ้องจากการที่จำเลยอาศัยบ้านของโจทก์เท่านั้น มิได้อ้างไปถึงว่าจำเลยอาศัยในที่ดินที่โจทก์เช่าจากกรมการศาสนาแต่อย่างใด เพียงแต่โจทก์ขอให้ศาลบังคับให้จำเลยทั้งสองออกไปจากที่ดินที่โจทก์เช่าลอย ๆ เท่านั้นจึงบังคับให้ไม่ได้

พิพากษายืน แต่ไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องขับไล่จำเลยทั้งสองออกไปจากที่ดินที่โจทก์เช่าจากกรมการศาสนาต่อไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา