โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกับพวกอีก 2 คนร่วมกันใช้มีดบังตอ ปืน และมีดปลายแหลม เป็นอาวุธฟัน ยิง แทง นายงาม อุทัยอ่วมผู้เสียหายโดยเจตนาฆ่าและจำเลยกับพวกอีก 1 คนร่วมกันใช้มีดบังตอและปืนเป็นอาวุธฟันและยิงนายสินชัย อำนวยผล ผู้เสียหายโดยเจตนาฆ่าแต่การกระทำไม่บรรลุผลเพราะผู้เสียหายทั้งสองได้รับการรักษาจากแพทย์ทัน ผู้เสียหายทั้งสองจึงไม่ถึงแก่ความตาย เพียงแต่นายงาม อุทัยอ่วมได้รับอันตรายแก่กายสาหัสป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาเกินกว่า 20 วันและประกอบกรณียกิจตามปกติไม่ได้เกินกว่า20 วันส่วนนายสินชัย อำนวยผลได้รับอันตรายแก่กาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80, 83, 91

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา288, 80, 83 เป็นสองกรรมให้เรียงกระทงลงโทษตามมาตรา 91 ลงโทษจำคุกกระทงละ 10 ปีรวมจำคุก 20 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 295, 91 ให้จำคุกกระทงละ 1 ปีรวมจำคุก 2 ปี

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าข้อเท็จจริงฟังได้ว่านายสมทรงญาติของจำเลยใช้ปืนยิงนายงามผู้เสียหาย 3 นัดนายงามถูกยิงแล้วก็เข้ากอดปล้ำนายสมทรงนายสินชัยผู้เสียหายก็เข้ากอดปล้ำนายสมทรงแย่งปืนจึงถูกนายสมทรงยิงเอา 1 นัดจำเลยซึ่งทำครัวอยู่เห็นเหตุการณ์มาแต่ต้นได้ถือมีดทำครัวออกมาฟันนายงามและนายสินชัยศาลฎีกาเห็นว่าบาดแผลของนายสินชัย 2 แผลกว้างเพียง 0.5 เซนติเมตรยาวเพียง 3 เซนติเมตรแม้จะลึกถึงกะโหลกศีรษะก็เป็นเพราะบริเวณศีรษะมีส่วนที่เป็นเนื้อหนังหุ้มกะโหลกศีรษะอยู่น้อย บาดแผลอื่นที่ศีรษะอีก 2 แผลไม่ใช่บาดแผลที่เกิดจากการถูกฟันและบาดแผลทั้งหมดแพทย์ลงความเห็นว่ารักษาหายภายใน 15 วันส่วนบาดแผลของนายงามมีทั้งหมด 8 แห่งบาดแผลที่ถูกจำเลยฟันคือแผลที่1 และแผลที่ 6 แผลที่ 6 กว้างเพียง 1 เซนติเมตรยาว 5 เซนติเมตรลึกแค่ผิวหนังบาดแผลต่าง ๆ เหล่านี้แสดงว่าจำเลยมิได้ฟันโดยแรงส่วนแผลที่ 1 ที่กลางใบหูซ้ายขาดลึกถึงกระดูกอ่อนซึ่งน่าจะหมายถึงกระดูกอ่อนที่ใบหู ยาวตลอดลำคอด้านซ้ายกว้าง 2 เซนติเมตรยาว 15 เซนติเมตรลึกถึงกล้ามเนื้อ แพทย์ผู้ตรวจชันสูตรและรักษาบาดแผลมิได้เบิกความว่าบาดแผลนี้จะทำให้นายงามถึงแก่ความตายได้ แต่กลับว่าบาดแผลอื่นที่มิได้เกิดจากถูกจำเลยฟันอาจทำให้นายงามถึงแก่ความตาย ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยไม่มีเจตนาฆ่าเหตุเกิดจากการชุลมุนกอดปล้ำกันแล้วจำเลยเข้าช่วยญาติของตนด้วยการใช้มีดฟันและฟันถูกเต็มใบมีดจึงเป็นแผลที่ยาว 15เซนติเมตรบาดแผลดังกล่าวไม่เป็นบาดแผลที่เกิดอันตรายแก่กายสาหัส ไม่มีรายงานการชันสูตรไว้โดยเฉพาะว่ารักษาหายภายในกี่วันจำเลยคงมีความผิดฐานทำร้ายผู้เสียหายทั้งสองเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 295, 91 เท่านั้น

พิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา