ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องของดการบังคับคดี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "คดีนี้จำเลยเป็นลูกหนี้ตามคำพิพากษาซึ่งมีหน้าที่ที่จะต้องปฏิบัติการชำระหนี้ด้วยการออกไปจากห้องพิพาทและใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ ส่วนคดีที่จำเลยฟ้องนายเจ็งหลองโปษยะจินดา กับโจทก์ทั้งสองเป็นอีกเรื่องหนึ่งนั้น ถึงหากจำเลยจะเป็นฝ่ายชนะ จำเลยก็มีสิทธิเพียงบังคับให้บุคคลดังกล่าวขายห้องพิพาทพร้อมด้วยที่ดินแก่จำเลย วัตถุแห่งหนี้เป็นคนละอย่างต่างกัน สภาพไม่เปิดช่องให้หักกลบลบหนี้ได้ จึงไม่มีเหตุที่ศาลจะมีคำสั่งให้งดการบังคับคดีไว้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 293"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา