ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 1 ปี ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯฐานพกพาอาวุธปืน 2 เดือน ลดกึ่ง คงจำคุก 7 เดือน ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ปรับจำเลยรวม 1,500 บาท โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ, 78 ฯลฯ ซึ่งมีอัตราโทษจำคุกถึง 10 ปี เมื่อปรากฏว่า ศาลชั้นต้นมิได้สอบถามจำเลยในเรื่องทนายเสียก่อนเริ่มพิจารณา แต่ดำเนินการพิจารณาไปโดยจำเลยไม่มีทนาย แล้วพิพากษาลงโทษจำเลย ย่อมทำให้จำเลยเสียเปรียบในการดำเนินคดี และเป็นการพิจารณาโดยฝ่าฝืนบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 173 อาศัยอำนาจตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 208(2), 225 เห็นเป็นการจำเป็นที่จะต้องให้ศาลชั้นต้นทำการพิจารณาพิพากษาใหม่

พิพากษายกคำพิพากษาศาลล่างทั้งสอง ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาเสียให้ถูกต้องแล้วพิพากษาใหม่ตามรูปคดี"

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา