โจทก์ฟ้องว่า จำเลยฉ้อโกงทรัพย์สินของโจทก์รวม 14 รายการราคา 81,000 บาท ตามบัญชีทรัพย์ท้ายฟ้อง ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 341, 342 และให้คืนทรัพย์สินแก่โจทก์หากจำเลยไม่สามารถคืนได้ให้ใช้ราคา 81,000 บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วเห็นว่าคดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 352 (ที่ถูก 352 วรรคแรก) จำคุก 1 ปี ให้จำเลยคืนทรัพย์ตามบัญชีเอกสารท้ายฟ้องรวม 14 รายการแก่โจทก์ หากคืนไม่ได้ให้ใช้ราคา 81,000 บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีของเงินดังกล่าวนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ ให้จำเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์โดยกำหนดค่าทนายความ 3,000 บาท

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้จำเลยใช้ค่าทนายความชั้นอุทธรณ์2,000 บาท แทนโจทก์

จำเลยฎีกา

ระหว่างการพิจารณาของศาลฎีกา โจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้องจำเลยไม่คัดค้าน จำเลยยื่นคำร้องขอถอนฎีกา โจทก์ไม่คัดค้าน

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้เป็นคดีอาญาความผิดต่อส่วนตัว โจทก์จะถอนฟ้องในเวลาใดก่อนคดีถึงที่สุดก็ได้ เมื่อจำเลยไม่คัดค้านจึงอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องได้และอนุญาตให้จำเลยถอนฎีกาได้ กับให้คืนค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาให้จำเลยสามในสี่ เมื่อโจทก์ถอนฟ้องสิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 39(2) ให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความ.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา