โจทก์ฟ้องขอให้ศาลแสดงว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์และขอห้ามมิให้จำเลยเกี่ยวข้อง

ทางพิจารณาปรากฎตามคำรับของโจทก์จำเลยว่าที่พิพาทเป็นของ ม.ๆได้ทำหนังสือยกที่ดินรายนี้ให้เป็นกรรมสิทธิแก่จำเลย

ศาลฎีกาตัดสินว่าเมื่อรับกันว่าหนังสือเกี่ยวกับการยกที่ดินให้โจทก์เป็นหนังสือยกกรรมสิทธิให้เด็ดขาดแล้วย่อมถือว่าเจ้าของที่ดินได้สละสิทธิให้โจทก์เข้าครอบครองอย่างเจ้าของ แม้การยกที่ดินให้แก่กันจะทำไม่ถูกแบบและผู้รับที่ดินเข้าครอบครองไม่ถึง ๑๐ ปีก็ปรากฎว่าที่พิพาทเป็นที่นาไม่มีโฉนดหรือหนังสือสำคัญอันใด ตามนัยฎีกาที่ ๑๐๒๓/๒๔๘๐ เมื่อเจ้าของละทิ้งปล่อยให้ผู้อื่นเข้าทำเกิน ๑ ปี เจ้าของก็ย่อมขาดสิทธิไม่จำต้องครอบครองถึง ๑๐ ปี ศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์ชอบแล้ว ยืนตาม

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา