ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "ศาลชั้นต้นชี้สองสถานโดยกำหนดประเด็นให้จำเลยนำสืบก่อน ในวันนัดสืบพยานจำเลย จำเลยไม่มาศาลและไม่ได้แจ้งเหตุขัดข้องให้ศาลทราบ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าจำเลยขาดนัดพิจารณา และสั่งนัดสืบพยานโจทก์ต่อไป ในวันนัดสืบพยานโจทก์ จำเลยมาศาลเมื่อศาลสืบพยานโจทก์เสร็จแล้ว ก่อนถึงวันนัดฟังคำพิพากษาจำเลยยื่นคำร้องขอยื่นบัญชีพยานและขอสืบพยานจำเลย ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องและพิพากษาว่าฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุม ให้จำเลยรื้อถอนบ้านเรือนของจำเลยออกไปจากที่ดินของโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารเข้าเกี่ยวข้องในที่ดินโฉนดเลขที่ 2610 ของโจทก์ ให้จำเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ โดยกำหนดค่าทนายความให้ 100 บาท

จำเลยอุทธรณ์คำสั่งและอุทธรณ์คำพิพากษาด้วย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้จำเลยใช้ค่าทนายความในชั้นอุทธรณ์ 100บาทแก่โจทก์

จำเลยฎีกาคำสั่งและคำพิพากษา

ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาคดีแล้ว จำเลยฎีกาคำสั่งว่า จำเลยมีสิทธิระบุพยานและนำพยานเข้าสืบได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 88 วรรคสาม ศาลฎีกาเห็นว่าบทกฎหมายที่จำเลยอ้าง มาเป็นกรณีที่คู่ความฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งขออ้างพยานเพิ่มเติมเมื่อพ้นกำหนดระยะเวลาที่จะอ้างได้แล้ว โดยคู่ความฝ่ายนั้นต้องแสดงเหตุตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 88 วรรคสามแต่กรณีนี้เป็นเรื่องที่จำเลยร้องขอให้สืบพยานจำเลยภายหลังที่จำเลยขาดนัดพิจารณาแล้ว จึงเป็นคนละเรื่องกัน"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา