คดีนี้สืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสี่ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 116, 215, 218, 340, 358, 360 และขอให้จำเลยที่ 1 คืนหรือใช้ราคาทรัพย์ นายจรินทร์ เพชรเรืองผู้ประกันกับพวกขอปล่อยชั่วคราวจำเลยที่ 1 แล้วผิดสัญญาประกันศาลชั้นต้นจึงสั่งปรับผู้ประกันตามสัญญาประกันเป็นเงิน500,000 บาท เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2522 แล้วสั่งจำหน่ายคดีในเวลาต่อมา วันที่ 3 ตุลาคม 2527 ผู้ประกันยื่นคำร้องขอให้ศาลเพิกถอนคำสั่งปรับผู้ประกันหรือลดค่าปรับโดยอ้างว่าจำเลยที่ 1 ถึงแก่ความตายเมื่อวันที่ 26 กันยายน 2527 ผู้ประกันไม่มีเจตนาผิดสัญญาประกัน

ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องแล้วมีคำสั่งยกคำร้อง

ผู้ประกันอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ประกันฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยที่ 1 ไม่มาศาลตามกำหนดนัดตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน 2521 เป็นเหตุให้ต้องเลื่อนคดีมาจนกระทั่งวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2522 ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งว่าผู้ประกันผิดสัญญาประกัน ให้ปรับผู้ประกันเป็นเงิน 500,000 บาทตามสัญญา ต่อมาวันที่ 29 สิงหาคม 2522 ยังจับจำเลยที่ 1 ไม่ได้ ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งให้จำหน่ายคดีเฉพาะจำเลยที่ 1 แล้วดำเนินกระบวนพิจารณาสำหรับจำเลยอื่นต่อไปครั้น พ.ศ. 2524 จำเลยที่ 1 ซึ่งหลบหนีไปเป็นผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ได้เข้ามอบตัวต่อทางราชการตามนโยบายของรัฐบาลโดยทางการไม่เอาความผิดกับจำเลยที่ 1 หลังจากนั้นจำเลยที่ 1 ก็ได้ประกอบอาชีพทำนา และพักอยู่ที่ตำบลสามตำบล อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช ตลอดมา ต่อมาวันที่ 26 กันยายน 2527 จำเลยที่ 1 ได้ถูกคนร้ายยิงถึงแก่ความตายปรากฏตามรายงานการชันสูตรพลิกศพและมรณบัตรท้ายคำร้องของผู้ประกัน ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อจำเลยที่ 1 หลบหนี ก็เป็นหน้าที่ของผู้ประกันที่จะต้องติดตามและนำตัวจำเลยที่ 1มาส่งศาล ทั้งผู้ประกันได้ทราบดีว่าจำเลยที่ 1 ซึ่งหลบหนีไปเป็นผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ได้กลับเข้ามามอบตัวต่อทางราชการแล้ว และได้ประกอบอาชีพทำนาโดยพักอยู่ที่ตำบลสามตำบล อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช แต่ผู้ประกันก็มิได้ขวนขวายที่จะนำตัวจำเลยที่ 1 มาส่งศาลหรือร้องขอให้พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจจับจำเลยที่ 1 ส่งศาลแต่อย่างใดผู้ประกันคงเพิกเฉยไม่นำพาต่อการที่จะให้ได้ตัวจำเลยที่ 1 มาส่งศาลจนกระทั่งจำเลยที่ 1 ถูกยิงถึงแก่ความตายที่ผู้ประกันฎีกาว่าจำเลยที่ 1 เป็นผู้มีอิทธิพล ทั้งที่มีหมายจับจำเลยที่ 1 ไว้แล้ว แต่ทางราชการก็ไม่กล้าจับกุมนั้น ก็เป็นเพียงข้อกล่าวอ้างลอย ๆ เพราะไม่ปรากฏว่าผู้ประกันได้เคยร้องขอให้พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจจับจำเลยที่ 1 แต่อย่างใดกรณีจึงไม่มีเหตุอันสมควรที่จะลดค่าปรับให้ผู้ประกัน ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้วฎีกาของผู้ประกันฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา